مطالعه اثر لوزارتان بر عملکرد و آسیب کلیه متعاقب انسداد کامل یکطرفه حالب در موش صحرایی

لوزارتان مهارکننده گیرنده آنژیوتانسین نوع I، دارای اثر حفاظتی در بعضی از بافت‎ها متعاقب آسیب‎های مختلفی نظیر اوروپاتی انسدادی است. هدف از این مطالعه تعیین اثر لوزارتان بر عملکرد کلیه متعاقب انسداد کامل یک‎طرفه حالب در موش صحرایی بود.
در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد SD به صورت تصادفی به پنج گروه ده تائی تقسیم شدند. در گروه اول یا کنترل (control) حیوانات به صورت خوراکی روزانه به مدت پانزده روز حلال دارو، در گروه دوم (UUO) حیوانات بعد از انسداد یک‎طرفه حالب حلال دارو را به مدت پانزده روز و در گروه سوم (UUO/LOS) حیوانات بعد از انسداد یکطرفه حالب لوزارتان را با دوز mg/kg 60 یکبار در روز به مدت پانزده روز به صورت خوراکی دریافت کردند. در گروه چهارم (Sham) و پنجم (Sham/LOS) حیوانات همانند گروه های دوم و سوم جراحی شدند ولی مجرای حالب مسدود نشد. در روزهای صفر، 3، 7 و 14 بعد از جراحی عیار سرمی کلسترول، اوره و کراتی‎نین سرم بررسی شد. در روز چهارده بعد از جراحی، کلیه چپ به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگ‎آمیزی و تغییرات بافتی آن بررسی شد. داده ها توسط آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میزان سرمی کلسترول، اوره و کراتی‎نین در گروه UUO متعاقب بستن حالب در روزهای 7 و 14 بعد از عمل به طور معنی‎داری (05/0p<) در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. در گروه دریافت کننده لوزارتان، میزان سرمی کلسترول، اوره و کراتی‎نین در مقایسه با گروه UUO کاهش معنی‎داری (05/0p<) را نشان داد. تجویز لوزارتان حین انسداد حالب در گروه UUO/LOS توانست ضایعات ناشی از انسداد حالب را در بافت کلیه کاهش دهد. تفاوت معنی‎داری بین گروه کنترل و Sham مشاهده نشد.
این مطالعه نشان داد که انسداد حالب باعث کاهش عملکرد کلیه و آسیب شدید بافت کلیه می‎شود و تجویز هم‎زمان لوزارتان باعث کاهش آسیب‎های بافتی ناشی از انسداد حالب می‎گردد.