بررسی نتایج عمل کراتکتومی فتورفراکتیو(PRK) جهت درمان نزدیک بینی باقی مانده از عمل لیزیک

عیوب انکساری از جمله شایع ترین مشکلات در حیطه ی چشم پزشکی است. مطالعه ی حاضر به بررسی سودمندی، ایمنی و عوارض عمل کراتکتومی فتورفراکتیو (PRK) در درمان میوپی باقی مانده از عمل لیزیک قبلی می پردازد.
در این مطالعه ی توصیفی، بر اساس معیارهای ورود و خروج و پس از معاینه ی کامل چشم پزشکی، موارد انتخاب و تحت عمل PRK همراه با میتومایسین Cقرار گرفتند. در فواصل معین، بیماران معاینه و نتایج ثبت و آنالیز شد.
مطالعه بر روی 170 چشم از 92 بیمار (56 نفر زن و 36 نفر مرد) با میانگین سنی 35 سال انجام شد. متوسط فاصله ی بین دو عمل 2/3 ± 5/17 ماه بود. در پایان سال اول بعد از PRK، 7/94 درصد چشم ها دید اصلاح نشده بین 40/20 تا 20/20 و 8/65 درصد آن ها دید مساوی یا بهتر از 20/20 داشتند. 135 چشم (4/79 درصد) در محدوده ی رفراکشن 5/0 ± دیوپتر و 168 نفر (8/98 درصد) در محدوده ی رفراکشن 00/1 ± دیوپتر بودند. 2 چشم دچار کاهش دید اصلاح شده معادل با 1 خط شدند و در 14 مورد نیز دید اصلاح شده بهبود یافت. در پایان سال اول 4 مورد کدورت قرنیه گرید 2 مشاهده شد. قبل و بعد از PRK، متوسط معادل اسفریک چشم ها، 6/0 ± 84/1- و 2/0 ± 15/0– دیوپتر (001/0P <)، متوسط دید اصلاح نشده 23/0 ± 34/0 و 14/0 ± 92/0 خط (001/0< P) و متوسط پاکیمتری 20 ± 428 و 12 ± 407 میکرون (032/0 =P) بود.
PRK به عنوان درمان مجدد میوپی باقی مانده از لیزیک، یک روش سودمند، ایمن و کم عارضه است.