بررسی تغییرات مورفولوژیک و مورفومتریک پریکاریون و هسته سلول های عصبی نخاع شوکی

جهت بررسی روند رشد تکاملی پریکاریون و هسته سلول های عصبی نخاع شوکی در سگ نر، 15 قلاده سگ نر بومی در 5 گروه سنی شامل جنین 42 روزه، جنین 52 روزه، نوزاد، شش ماهه و بالغ مورد بررسی قرار گرفت. پس از تهیه حیوانات، نخاع شوکی بیرون آورده شد و پس از تعیین سگمنت های نخاعی، سگمنت ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد مطالعه هیستومورفولوژی و هیستومورفومتریک قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از آنالیز آماری با استفاده از برنامه SPSS بدین شرح می باشد. بر اساس نتایج بیشترین قطر پریکاریون و هسته سلول های عصبی در تمام گروه های سنی مربوط به سگمنت نخاعی هشتم گردنی می باشد و کمترین قطر هسته درگروه های سنی مورد مطالعه به ترتیب شامل، جنین 42 روزه سگمنت نخاعی اول دمی، در جنین 52 روزه سگمنت نخاعی هفتم سینه ای، در نوزاد سگمنت نخاعی اول دمی، حیوان شش ماهه و بالغ سگمنت نخاعی چهارم سینه ای و کمترین قطر پریکاریون در گروه های سنی مختلف مربوط به سگمنت نخاعی اول دمی می باشد، به جز در جنین 42 روزه که کمترین قطر پریکاریون به سگمنت نخاعی چهارم سینه ای مربوط است.