مقایسه کاربردی داربست فیبرینی تهیه شده با تکنیکهای مهندسی بافت با پیوند اتوگرافت در روند ترمیم عصب سیاتیک

اتوگرافت عصبی، استاندارد طلایی برای ترمیم ضایعات اعصاب محیطی می باشد. اما به دلیل محدودیت دسترسی به مح لهای دهنده مناسب برای پیوند وخطر تشکیل نوروما تحقیق جهت یافتن جانشین مناسب برای اتوگرافت لازم است. هدف از انجام این پایان نامه مقایسه اتوگرافت با داربست فیبرینی در ترمیم ضایعات عصب سیاتیک موش صحرایی است.
مواد و رو شها: در این مطالعه تعداد 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه کنترل، اتوگرافت و داربست فیبرینی تقسیم شدند. سپس شکاف 5 میلیمتری عصب سیاتیک با اتوگرافت عصبی و داربست فیبرینی ترمیم شد. همه حیوانات 1، 3و 5 هفته پس از عمل جراحی توسط تست های رفتاری و الکترو میوگرافی ارزیابی شدند و نتایج به دست آمده در هر سه گروه با هم مقایسه شد.

نتایج تست رفتاری 1، 3و 5 هفته بعد از عمل جراحی نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش وگروه کنترل وجود داشت (0/ p=00)، ولی بین دو گروه آزمایش تفاوت معنی داری وجود نداشت (9/ p=0). در هفته اول هیچگونه تفاوت معنی داری بین سه گروه وجود نداشت (6/ p=0). میانگین تاخیر پاسخ حرکتی و دامنه پتانسیل عمل حرکتی گروه اتوگرافت و گروه داربست فیبرینی در هفته ی سوم و پنجم تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند، اما با گروه کنترل، تفاوت معنی دار بود (03 /. (p=0 در هفته اول هیچ گونه تفاوت معنی داری بین سه گروه وجود نداشت (58 /. (p=0

نتایج حاصل از این مطالعه پیشهاد میک ند که داربست فیبرینی می تواند کی جانشین مناسب برای اتوگرافت باشد.