اثرات مکمل یاری اسیدهای چرب امگا-3 توام با ویتامین E و

پیامدهای حاصل از دیابت نوع 2 در بیماری زایی آترواسکلروز و عوارض آن نقش مهمی دارند. میزان ویتامین های E و C پلاسما در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمتر است. کاهش غلظت این ویتامین ها در جریان خون ممکن است خطر استرس اکسیداتیو را افزایش دهد. در این تحقیق، اثرات مکمل یاری اسیدهای چرب غیر اشباع امگا-3 همراه با ویتامین E و ویتامین C همراه با «روی» بر کنترل گلیسمی دو گروه زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع 2 و مقایسه با گروه شاهد بررسی شد.
در این کارآزمایی بالینی کنترل شده دو سوکور 75 زن یائسه دیابتی از بین مراجعان به انجمن دیابت ایران در مطالعه شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی در یکی از 3 گروه درمانی تقسیم شدند: 1- مکمل یاری حاوی 8/1 گرم اسیدهای چرب طولانی زنجیر امگا-3 همراه با 400 میلی گرم ویتامین E، 2- پنج میلی گرم «روی» همراه 300 میلی گرم ویتامین C و 3- دارونما به مدت 12 هفته. برای مقایسه سه گروه در ابتدا و پایان مطالعه و میزان تغییرات در سه گروه از آنالیز واریانس و به منظور تعدیل متغیرهای دیگر از آنالیز واریانس اندازه های تکراری استفاده شد.
در ابتدای مطالعه، تفاوت معنی داری بین مقادیر مربوط به شاخص های گلیسمی در بین سه گروه دیده نشد. درحالی که تغییرات میزان HOMA-IR در گروه یک به طور معنی داری بیش از گروه دو و گروه شاهد بود (به ترتیب 6/0±9/0- درمقابل 5/0±9/0 و 4/0±4/0)(012/0=P). تغییرات غلظت انسولین ناشتا (به ترتیب 3/1±6/1- درمقابل 8/0±6/0 و 7/0±6/1 میلی واحد در لیتر)(038/0=P) در پایان مطالعه در مقایسه با ابتدای مطالعه در گروه یک بیشتر در حالی که در دو گروه دیگر کمتر بود. تغییر میانگین قند پلاسمای ناشتا پس از مصرف مکمل در گروه 1 کاهش و در گروه 2 افزایش داشت (به ترتیب 1/14±1/11- درمقابل 9/10±9/27 میلی گرم در دسی لیتر) (039/0= P).
کاهش توامان HOMA-IR و انسولین پلاسما به عنوان مهم ترین اجزای عوامل خطرساز بیماری های قلبی و عروقی در گروه 1 که مکمل حاوی 8/1 گرم اسیدهای چرب طولانی زنجیر امگا-3 همراه با 400 میلی گرم ویتامین E را روزانه دریافت کردند، قابل توجه است. تاثیری پذیری شاخص ها در طول مداخله ممکن است، تحت تاثیر طول مدت ابتلا به دیابت باشد.