ارزیابی کمی بیوآیروسول ها در اتاق جراحی و کارآیی سیستم های کنترلی

اهداف. اتاق عمل با توجه به ماهیت عمل جراحی دارای مقادیر متفاوتی از بیوآیروسول ها است. در این مطالعه، تاثیر سیستم های کنترلی بر بیوآیروسول ها در اتاق جراحی مورد مطالعه قرار گرفته است.
روش ها. این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است و نمونه های مورد مطالعه که 7 اتاق عمل یکی از بیمارستان های مرکز شهر تهران بودند با روش فیلتراسیون همراه با ایمپکتور مورد مطالعه قرار گرفتند. فرآیند نمونه برداری قبل و بعد از عمل جراحی انجام گرفت. نمونه ها سریعا به آزمایشگاه فرستاده و به محیط کشت منتقل شدند. پس از قرار گرفتن به مدت 48 ساعت در انکوباتور شمارش آنها انجام شد. تراکم بیوآیروسول ها بر اساس cfu/m3 گزارش شد. UVGI در اتاق عمل در طیف C و با طول موج 7/253نانومتر به صورت سقفی پس از جراحی تا شروع عمل جراحی در روز بعد مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها. تراکم بیوآیروسول ها قبل و پس از جراحی کمتر از میزان بیوآیروسول براساس استانداردهای موجود بود. همچنین، اتاق عمل ارولوژی در میان 7 اتاق عمل مورد بررسی دارای بیشترین تعداد کلونی بود. ارتباط معنی داری (05/0>p) بین تراکم بیوآیروسول ها و UVGI دیده شد.
نتیجه گیری. با افزایش میزان ACH حین جراحی تعداد بیوآیروسول ها پس از جراحی کاهش می یابد.