مقایسه نتایج سه روش جراحی آرتروپلاستی در بیماران مبتلا به آنکیلوز مفصل تمپورومندیبولار

آنکیلوز مفصل تمپورومندیبولار [Temporomandibular (TMJ)] علاوه بر محدودیت باز شدن دهان باعث بهداشت ضعیف دهان، آبسه دندان و ایجاد دفرمیتی و غیرقرینگی در ناحیه صورت می شود. علیرغم اینکه در رابطه با کارایی روش های مختلف آرتروپلاستی TMJ تحقیقات متعددی انجام شده است، ولی کماکان در مورد بهترین روش ترمیم آنکیلوز TMJ اختلاف نظر وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه سه روش جراحی استفاده از گرافت کوستوکندرال)] (CCG [Costo-Chondral Graft،گرافت با استفاده از فاسیای تمپورال وگرافت با به کارگیری پروتز سیلیکون در درمان آنکیلوز مفصل تمپورومندیبولار می باشد.
طی سال های 1376 الی 1386 تعداد 34 بیمار که با تشخیص آنکیلوز TMJ در بیمارستان حضرت فاطمه (س) بستری شده و تحت جراحی آرتروپلاستی Interpositional Gap قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. از این تعداد 10 بیمار با روش CCG، 10 بیمار با روش اینترپوزیشن با پروتز سیلیکون و 14 بیمار با روش آرتروپلاستی با فاسیای تمپورال تحت جراحی آرتروپلاستی قرار گرفتند. نتایج سه روش فوق پس از پیگیری حداقل 7 ماهه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. جهت مقایسه نتایج جراحی در گروه های مختلف بیماران (داده های کیفی - اسمی دوحالته) از آزمون کای اسکور استفاده شد. شایعترین علت آنکیلوز در مطالعه حاضر تروما (9/52%) بوده است. 19 بیمار عمل جراحی دو طرفه داشته اند که در 12 بیمار (2/63%) عمل جراحی با شکست و در 7 بیمار (8/36%) با موفقیت همراه بوده است. در مجموع 29 بیمار از فیزیوتراپی استفاده کرده اند، که از این تعداد در 12 بیمار (4/41%) عمل جراحی با شکست و در 17 بیمار (6/58%) با موفقیت همراه بوده است. 5 بیمار نیز بدون فیزیوتراپی پیگیری شده اند که از این تعداد، نتیجه درمان در 4 بیمار (80%) با شکست و در یک بیمار (20%) با موفقیت همراه بوده است.
در مقایسه نتایج اعمال جراحی یکطرفه و دو طرفه موفقیت عمل جراحی یک طرفه بصورت معنی داری بیشتر بوده است (P = 0.03)، در حالیکه بطور کلی میزان موفقیت سه روش جراحی مذکور یکسان بوده و مقایسه نتایج اعمال جراحی با یا بدون فیزیوتراپی نیز بیانگر تفاوت معنی دار آماری بین گروه ها نبوده