اولویت بندی شاخص های موثر در آشکارسازی دانش پنهان در مراکز تحقیق و توسعه (مورد کاوی پژوهشگاه صنعت نفت ایران)

بدون تردید در دنیای امروزه دانش، سرمایه مهمی برای ملت‌ها به شمار می‌آید و هر جامعه‌ای که از این موهبت بیشتر استفاده کند، در مواجه با چالش‌های جهانی موفق‌تر خواهد بود. بنابر تعریف نوناکا و تاگوچی دانش به دو دسته ضمنی و صریح تقسیم می‌شود. دانش صریح، مدون و قابل فهم است ولی دانش ضمنی مدون نبوده و به سادگی قابل انتقال نیست. لذا سازمان‌ها از دستیابی به این دانش محرومند. اینگونه محرومیت‌ها سبب اتخاذ تصمیم‌های نادرست در سازمان‌ها (علی‌الخصوص سازمان‌های تحقیق و توسعه) می‌شود و منجر به مشکلات فراوانی از قبیل دوباره‌کاری، افزایش هزینه و... می‌گردد [1]. در این تحقیق سعی شده است با مرور ادبیات موضوع و استناد به نوشته‌ها و تجارب علمی اندیشمندان مختلف و انجام یک تحقیق توصیفی با موردکاوی در پژوهشگاه صنعت نفت، شاخص‌های موثر در آشکارسازی دانش پنهان درمراکز تحقیق وتوسعه را شناسایی کرد تا از دوباره‌کاری‌ها، هدر دادن منابع و در نهایت افزایش هزینه‌ها جلوگیری شود.