ساخت نانوکامپوزیت کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی برای ترمیم بافت عصبی

امروزه با پیشرفت های فراوانی که در زمینه مهندسی بافت عصبی حاصل شده است، لزوم به کارگیری روش های نوین برای ساخت و به کارگیری موادی با ساختارهای ترکیبی می تواند گامی مهم در راستای ترمیم ضایعات سیستم عصبی به شمار آید. در این مطالعه، نانوکامپوزیت های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی به عنوان داربست انتخاب شد.
برای تولید داربست های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی با ساختار و ریخت شناسی مناسب از روش الکتروریسی استفاده شد. از طیف سنجی رامان و میکروسکوپ الکترونی روبشی برای تعیین ساختار شیمیایی و فیزیکی داربست های الکتروریسی شده استفاده شد. سپس‮ میزان زیست سازگاری داربست ها توسط آزمون های زیستی MTT و قرمز خنثی بررسی شد.
نتایج کسب شده بیانگر آن است که نانوکامپوزیت های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی دارای خصوصیات ساختاری و‮ ریختی مناسب برای رشد سلول های طبیعی مشتق از مغز انسان است. به دلیل زیست سازگاری مناسب داربست، سلول ها قادرند با حفظ ساختار طبیعی خود به خوبی‮ روی داربست‮ رشد کرده و از شرایط مطلوبی برخوردار باشند.
نانوکامپوزیت های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی به دلیل زیست سازگاری و خواص ساختاری مناسب، امکان رشد سلول های عصبی طبیعی مشتق از مغز انسان را فراهم می کند.