دانش و عملکرد پرستاران در زمینه اصول گزارش نویسی پرستاری

گزارش نویسی یکی از مهم ترین عملکردهای پرستار است که در حدود 28 – 13 درصد وقت آنان را به خود اختصاص می دهد. هیچ چیز به اندازه یک ثبت کامل و استاندارد نمی تواند بیانگر تمام مراقبت های داده شده به بیماران باشد.
هدف از این پژوهش تعیین دانش و عملکرد پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاهی شهر کرمان در مورد اصول گزارش نویسی پرستاری بود.

مطالعه توصیفی و تحلیلی بوده و 226 پرستار شاغل در این مطالعه شرکت نمودند. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که شامل سه بخش مشخصات فردی، سئوالات دانش و چک لیست عملکرد بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های مرکزی و پراکندگی و نیز از آزمون های کروسکال والیس و من ویتنی یو و ضریب همبستگی اسپرمن استفاده شد.

نتایج پژوهش نشان داد 9/46 درصد پرستاران در گروه سنی 26-22 سال با میانگین و انحراف معیار 45/6 ± 1/30 و 7/86 درصد زن بودند، 3/55 درصد پرستاران سابقه گذراندن دوره گزارش نویسی پرستاری را نداشتند. یافته ها همچنین نشان داد که 5/46 درصد پرستاران از دانش متوسط در زمینه اصول گزارش نویسی برخوردار بودند و عملکرد 85 درصد پرستاران بد بود و همچنین بین آگاهی و عملکرد پرستاران در زمینه اصول گزارش نویسی ارتباط معنی دار (001/0 > P 24/0 = r) مشاهده گردید. بین گذراندن دوره گزارش نویسی پرستاری و دانش پرستاران نیز تفاوت معنی دار مشاهده شد (001/0 > P). به طوری که میانگین رتبه دانش پرستارانی که دوره دیده بودند بیش از پرستارانی بود که این دوره را نگذرانده بودند.

با توجه به نتایج بدست آمده بایستی در جهت ارتقاء آگاهی پرستاران نسبت به اصول گزارش نویسی با برگزاری دوره های آموزشی گزارش نویسی اقدامات لازم انجام داد و جهت عملکرد موثر بر ضمانت اجرایی آموزش های داده شده تاکید ورزید.