شناسایی استراتژی کنترل تعادل، در اجرای بالانس روی پارالل

هدف از این مطالعه، شناسایی استراتژی کنترل تعادل هنگام اجرای بالانس بر روی پارالل بود. تعداد 8 نفر ژیمناست باتجربه (میانگین سن 59/1±62/16 سال، قد94/4±75/160سانتیمتر و وزن14/7±24/53) دراین تحقیق شرکت کردند. تعداد 18 مارکر منعکس کننده نور کروی شکل، به قطر 2 سانتیمتر روی نقاط مشخص شده آناتومیکی آزمودنی ها نصب شد. آزمودنی ها، حرکت بالانس را سه بار روی یک پارالل شبیه سازی شده انجام دادند. حرکت بالانس با استفاده از سیستم آنالیز حرکتی (Motion (Analysis system با سه دوربین دیجیتال و با فرکانس 120 هرتز به مدت 5 ثانیه ثبت گردید. اندازه های آنتروپومتریک هر فرد شامل جرم اندام ها، موقعیت مرکز جرم و طول هر اندام تعیین گردید. دامنه حرکتی، سرعت و شتاب زاویه ای مفاصل مختلف بدن در نرم افزار EVa محاسبه شد، سپس با استفاده از روش دینامیک معکوس در محیط نرم افزار MATLAB و بهرهگیری از یک مدل 5 قسمتی، گشتاور مفاصل مچ دست، آرنج، شانه و ران محاسبه شد. برای کاهش پارازیتهای اطلاعات از فیلتر دیجیتال با فرکانس برشی 2 هرتز مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از تست های آماری MANOVA وt وابسته استفاده گردید.(p<0/05) میزان تغییرات و نوسانات مرکز جرم اندام ها و مرکز جرم کلی بدن در جهت قدامی خلفی بیشتر از جهت داخلی خارجی بود(005/0p=). گشتاور مفاصل مچ دست، آرنج، شانه و ران در کنترل تعادل دخالت داشتند، اما نقش گشتاور مفصل مچ دست بیشتر از سایر مفاصل بود. در نتیجه گیری کلی اینکه، درگیری گشتاور مفاصل برای حفظ تعادل در اجرای بالانس روی پارالل به ترتیب مچ، آرنج، شانه و ران است.