بررسی نتایج پیگیری یک ساله بالون والولوپلاستی تنگی مادرزادی دریچه آئورت در کودکان به مدت 10 سال در بیمارستان قلب شهید رجایی

بالون والولوپلاستی تنگی دریچه ای آئورت (AS) از حدود 20 سال قبل شروع شده و تا کنون پیشرفت های زیادی در این زمینه صورت پذیرفته است. با توجه به عدم اطلاع از سرانجام بالون والولوپلاستی تنگی مادرزادی دریچه ای آئورت و به منظور تعیین پیش آگهی و عوارض آن، این مطالعه به مدت 10 سال (طی سال های 1376 لغایت 1385) انجام شد.
تحقیق با طراحی داده های موجود روی کلیه کودکان مبتلا به تنگی مادرزادی دریچه آئورت که طی مدت 10 سال به بیمارستان شهید رجایی مراجعه کرده بودند و مورد بالون والولوپلاستی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. اطلاعاتی از قبیل سن، جنس، دفعات بالون والولوپلاستی، فشار بطن چپ قبل و بعد از بالون، گرادیان فشار در سطح دریچه قبل و بعد از بالون و همچنین یک سال پس از آن، شدت نارسایی دریچه قبل و بعد از بالون و یک سال پس از آن، تعداد اعمال جراحی تعویض دریچه آئورت و مرگ مشخص و با آزمون های آماری مورد قضاوت بالینی قرار گرفتند. این 10 سال به دو دوره 5 ساله تقسیم گردید و بیماران در این دو دوره با هم مقایسه شدند.
فشار بطن چپ از 02/19±5/172 میلی متر جیوه در قبل از والولوپلاستی به 2/23±136 میلی متر جیوه پس از والولوپلاستی رسید (001/0p<) و گرادیان فشار پس از والولوپلاستی به 5/13±37 میلی متر جیوه با کاتتریسم و 5/11±6/42 میلی متر جیوه با اکوکاردیوگرافی کاهش یافت (001/0p<). پس از بالون والولوپلاستی، حداکثر گرادیان داپلر موجود در سطح دریچه از 5/11±6/42 میلی متر جیوه بلافاصله بعد از بالون به 8/11±2/51 میلی متر جیوه در پایان یک سال و همچنین متوسط گرادیان داپلر موجود در سطح دریچه از 3/7±24 میلی متر جیوه بلافاصله پس از والولوپلاستی به 6/7±5/28 میلی متر جیوه در انتهای یک سال پیگیری افزایش یافت. 2 بیمار (1 درصد) پس از بالون والولوپلاستی فوت نمودند.
به نظر می رسد که بالون والولوپلاستی AS درصورتی که با بالون و وسایل مناسب انجام پذیرد و توسط پزشکان مجرب در این خصوص صورت گیرد و بیماران در سنین پایین تری تحت والولوپلاستی قرار بگیرند، می تواند روش نسبتا بی خطری باشد.