بررسی میزان بروز اولین تشنج بدون تب بعد از اولین تشنج تب خیز و عوامل مرتبط با آن

شایع ترین اختلال نورولوژیک کودکان، تشنج تب خیزاست. با توجه به میزان بروز متفاوت تشنج بدون تب بعد ازاولین تشنج تب خیز و عوامل مختلف موثر بر آن، این تحقیق به منظور تعیین میزان بروز اولین تشنج بدون تب بعدی و عوامل خطرزای مرتبط با آن صورت گرفت.
تحقیق به روش Longitudinal بر روی کلیه کودکانی که به علت اولین حمله تشنج تب خیز از فروردین 1383 لغایت مهر 1384 بطور مستمر مراجعه و در بخش اطفال بیمارستان شهید صدوقی یزد بستری شده بودند، انجام گرفت. این کودکان حداقل 15 ماه پیگیری شدند و آنالیز اطلاعات با آزمون آماری دقیق فیشر صورت گرفت.
تحقیق روی 139 کودک واجد شرایط که 7/54 درصد پسر و 3/45 درصد دختر در سنین 21/1± 03/2 سال بودند، انجام گرفت. نوع تب و تشنج در67 درصد موارد ساده و در 33 درصد موارد کمپلکس بود. تشنج بدون تب بعدی در 5/6 درصد بیماران بروز کرد و زمان بروز آن 4/9 ± 8/7 ماه بعد بود. عوامل مرتبط با بروز آن شامل تشنج تب خیز درظرف کمتر از یکساعت از شروع تب، تشنج تب خیز کمپلکس از نوع فوکال، تاخیر تکاملی و عود تشنج تب خیز بود.
در این مطالعه تشنج تب خیز فوکال از ریسک فاکتورهای بروز تشنج بدون تب بعدی بود لذا باید در تشخیص این نوع تشنج ها، دقت بیشتری به خرج داد.