بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های گندم سرداری با استفاده از نشانگر AFLP و صفات زراعی

کاهش تنوع ژنتیکی موجب آسیب پذیری شدید محصولات زراعی در برابر تنش های محیطی، آفات و بیماری ها و در نتیجه کاهش عملکرد می شود. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی 72 اکوتیپ گندم سرداری (جمع آوری شده از مناطق مختلف غرب ایران) با استفاده از نشانگر AFLP و 17 صفت زراعی مورد بررسی قرار گرفت. استخراج DNA طبق روش تغییر یافته Dellaporta و همکاران انجام گرفت. سه جفت پرایمر EcoRI:MseI، 1582 باند پلی مورف ایجاد کرد (با میانگین درصد پلی مورفیسم 92/73%). تجزیه خوشه ایصفات مولکولی بر اساس ضریب تشابه جاکارد اکوتیپ های مورد مطالعه را در سطح تشابه 62/0 به هشت گروه تقسیم کرد. میانگین، ضریب تغییرات، واریانس ژنوتیپی، فنوتیپی و محیطی در هر کدام از صفات زراعی محاسبه شد. تجزیه خوشه ایصفات کمی بر اساس فاصله اقلیدوسی اکوتیپ ها را در فاصله 46 به 6 گروه مجزا تقسیم کرد. هم بستگی کمی بین صفات کمی با نشانگر AFLP بر اساس آزمون مانتل دیده شد (02/0). نتایج، تنوع ژنتیکی بالایی میان اکوتیپ ها نشان داد، در نتیجه سرداری احتمالا یک رقم نبوده بلکه توده ایی از اکوتیپ هاست و در پژوهش های آینده می توان اکوتیپ های برتر را شناسایی کرده و جایگزین این توده از اکوتیپ ها نمود هم چنین می توان از آنها جهت معرفی ژن های جدید در داخل خزانه ژنی گندم نان استفاده کرد.