فریادگر حق و حقیقت تا لحظه شهادت

آن‌گاه که فضا روشن و جهت‌گیری‌ها مشخص باشد، فهم درست چندان دشوار نیست؛ اما هنگامی که غبار فضا را می‌گیرد و تمیز حق از باطل سخت می‌نماید، اهل بصیرت آن‌قدر کمیاب می‌شود که شخصیتی چون امیرالمومنین نیز از یافتن آنان عاجز می‌ماند و در هفته پایانی عمر مبارک خویش با حضرت می‌فرماید: این عمار و این ابن‌یتهان و این ذوالشهادتین و این نظراوهم من اخوانهم الذین تعاقدوا علی المنیته و ابرد برو و سهم إلی الفجره؛ کجاست عمار، کجاست ابن‌تیهان، کجاست ذوالشهادتین و کجایند امثال آنان از برادرانشان که به مرگ پیوسته بودند و سرهای آنان به ارمغان نزد فاجران برده شد. راوی می‌گوید: پس حضرت دستش را به محاسن شریفش زد و گریه طولانی نمود و فرمود: آه، افسوس بر آن برادرانم. (نهج البلاغه خ 182–23–22.)...