مقاومت به ریفامپین و ایزونیازید در مایکوباکتریوم توبرکلوزیس های جدا شده از مسلولین استان گلستان

بیماری سل با تقریبا 9 میلیون مورد جدید در هر سال، هنوز یکی از خطرناکترین بیماری ها در جهان است. پیدایش و انتشار سل مقاوم به داروهای اصلی ضد سل دارای اهمیت زیادی می باشد. این تحقیق با هدف تعیین میزان مقاومت دارویی ضد سل در بیماران مسلول کشت مثبت مراجعه کننده به بخش سل مرکز بهداشت استان گلستان انجام پذیرف. در این مطالعه مقطعی از افراد مراجعه کننده به مرکز سل شهرستان گرگان، طی از کلنی با استفاده از روش جوشاندن DNA 104 نمونه کشت مثبت به دست آمد. استخراج، سال 1387 به ترتیب با استفاده از پرایمرهای PCR و تعیین گونه، مقاومت به ریفامپین و ایزونیازید با روش هم با proportional انجام یافت. روش inhA و katG و ژن های rpoB ژن، IS اختصاصی 6110 اجرا شد. WHO در 45 نمونه و مطابق با روش پیشنهادی Gold standard عنوان روش مشخص گردید که 87 IS از 104 نمونه کشت مثبت با استفاده از پرایمر 6110 مورد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس می باشد. مقاومت به ایزونیازید و ریفامپین در این گروه به ترتیب بودند. MDR 2 مورد هم (%2/ 4 برآورد گردید و (3 (%4/ 6 و (6 (%6/9) در تعیین PCR اثبات کرد که اختصاصیت و حساسیت روش proportional و PCR مقایسه دو روش 33 % است. /3، %97/ 57 % و 4 /1، %95/ مقاومت به ایزونیازید و ریفامپین به ترتیب، 3 در این استان فراوان MDR نتایج این تحقیق بیانگر آن است که هنوز موارد نیست.وجود حدود 16 %سویه های غیر توبرکلوز در این مطالعه نشان می دهد که برای مراکز بهداشتی که در تشخیص سل فعالیت می نمایند ضروری است تا تعیین سوش جدا شده با روش های بیوشیمیایی و یا انجام گردد تا سویه های غیر توبرکلوزیس شناسائی شده و موارد شکست درمان کاهش یابد PCR.