اثر آموزش تغذیه بر آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز

آگاهی از اصول تغذیه سالم و بکارگیری آن از سوی زنان که اغلب نقش مدیریت تغذیه ای خانواده ها را نیز بر عهده دارند بر روی سلامت سایر افراد خانواده تاثیر مستقیمی دارد. این مطالعه با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای زنان شاغل دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مداخله جهت اصلاح این متغیرها انجام گرفت.
این پژوهش مداخله ای بر روی 447 نفر از زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. ابتدا آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای نمونه ها با استفاده از پرسشنامه تعیین گردید. سپس مداخله آموزشی جهت دادن آگاهی درباره روش های تغذیه صحیح به صورت یک جلسه سخنرانی (حدودا دو ساعت) و ارائه یک کتابچه آموزشی انجام گرفت. 2 ماه بعد از آن ارزشیابی تاثیر مداخله بوسیله پرسشنامه انجام گرفت. برای آنالیز داده ها از روش های آماری آزمون مک نمار، آزمون ککران برای متغیر های کیفی و tی زوج برای متغیرهای کمی استفاده گردید.
قبل از انجام مداخله آموزشی، سطح آگاهی تغذیه ای خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب 7/82 %، 5/16% و 8/0% بود و پس از انجام مداخله آموزشی، این درصدها به ترتیب به 89%، 5/ 10% و 5/0% تغییر یافت. اختلاف موجود معنی دار نبود. قبل از انجام مداخله آموزشی، سطح نگرش تغذیه ای خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب 29%، 19/62 % و95/8% و پس از مداخله به ترتیب به 6/33%، 3/59% و 1/7% تغییر یافت. این تغییر قابل توجه نبود. قبل از انجام مداخله آموزشی، سطح عملکرد تغذیه ای خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب 2/17%، 06/25% و 72/57% بود و پس از آن به ترتیب به 21/15%، 33/33% و 46/51% تغییر یافت. که تغییر معنی دار در عملکرد تغذیه ای مشاهده نشد.
نتایج حاصله نشان داد که با وجود بالا بودن سطح آگاهی تغذیه ای این افراد، عملکرد آنها در حد ضعیفی بوده، و ارائه آموزش به صورت سخنرانی و ارائه کتابچه برای تغییر عملکرد افراد کفایت نمی کند. بنابراین، استفاده از آموزش های طولانی تر و شیوه های دیگر آموزش براساس تحصیلات و شغل پرسنل مورد آموزش ممکن است نتیجه مطلوبتری داشته باشد.