ارزیابی گوناگونی ژنتیکی برخی از ارقام گیلاس ایرانی با استفاده از ویژگی های مورفولوژیکی و نشانگرRAPD

ایران دارای تنوع نسبتا بالایی از درختان گیلاس است. در این مطالعه مقایسه ای بین گروه بندی های حاصل از داده های مورفولوژیکی مربوط به 26 صفت میوه و برگ و داده های ملکولی حاصل از23 آغازگر RAPD در 23 رقم گیلاس ایرانی و یک رقم خارجی به عنوان شاهد انجام شد. گروه بندی های به دست آمده حاصل از این دو روش در بعضی حالات شباهت هایی نشان داد ولی بیشتر حالات همدیگر را تایید نکردند، به طوری که میزان همبستگی به دست آمده بین آن ها معنی دار نشد r=0.22).(. علت معنی دار نشدن این رابطه می تواند کافی نبودن داده های مورفولوژیکی باشد. نتایج گروه بندی حاصل از داده های مارکر ملکولی RAPD با نتایج گزارش شده در مورد ناسازگاری ارقام گیلاس مطابقت خوبی نشان داد. همچنین در این مطالعه میزان پلی مورفیسم بالایی بدست آمد به طوری که 23 پرایمر به کار رفته در این آزمایش 7/81 درصد پلی مورفیسم نشان دادند. همچنین دامنه تشابه ژنتیکی از حدود 43/0 تا 81/0 متفاوت بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که تنوع بالایی بین ارقام گیلاس ایرانی وجود دارد و مارکر ملکولی RAPD برای مطالعه تنوع ژنتیکی گیلاس کارایی مطلوبی نشان داد.