واکنش ژنوتیپ های جدید آفتابگردان به بیماری پوسیدگی زغالی Macrophomina pheseolina (Tassi) Giondanch

بیماری پوسیدگی زغالی آفتابگردان با عاملMacrophomina phaseolina یکی از بیماری های مهم این گیاه در جهان است که سبب کاهش کمیت و کیفیت محصول می شود. این بیماری در سال های اخیر در مزارع آفتابگردان استان مازندران گسترش پیدا کرده است. در این بررسی واکنش بیست لاین و هیبرید جدید آفتابگردان نسبت به این بیماری، در گلخانه در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1384 و در مزرعه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت دو سال (1384-1383) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش های گلخانه ای نشان داد که ژنوتیپ های CMS19×R43، Bline 1052/1 و CMS350/1×R43 به ترتیب با 42/24، 42/24 و 20/22 درصد بوته آلوده، تحمل بیشتر و ژنوتیپ Allsatr با 06/51 درصد بوته آلوده، تحمل کمتری در برابر بیماری پوسیدگی زغالی داشتند. در آزمایش های مزرعه ای نیز ژنوتیپ های CMS19×R43، B line 1052/1 و CMS350/1×R43 به ترتیب با 49/25، 39/26 و 40/33 درصد بوته آلوده به عنوان ژنوتیپ های متحمل نسبت به بیماری پوسیدگی زغالی ارزیابی شدند. علاوه بر آلودگی بوته ها، وزن هزار دانه، قطر طبق و ارتفاع ژنوتیپ های CMS19×R43 و B line 1052/1 نیز در مقایسه با سایر هیبریدها و لاین ها، کمتر تحت تاثیر این بیماری قرار گرفت.