بررسی عوامل موثر بر میزان گرایش اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی به انجام فعالیت‎های علمی- پژوهشی

هدف این پژوهش شناخت عوامل تاثیرگذار و دستیابی به یک الگوی نظری تحلیلی می‎باشد که با استعانت از نظریه های «مبادله»، «کنش پارسونز»، «مازلو»، عوامل مهم و اثرگذار و تبیین‎کننده‎ی پژوهشگران در زمینه‎ی انجام فعالیت پژوهشی مورد بررسی قرار می‎گیرد.
روش این پژوهش، پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‎نامه است. نمونه‎ی مورد مطالعه 320 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای منطقه12 هستند که با روش نمونه‎گیری طبقه‎بندی شده متناسب با حجم و در نهایت با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شده‎اند.
برای انجام مباحث آمار توصیفی و استنباطی از نرم افزارspss استفاده شده است. نتایج این پژوهش بر وجود یک الگوی رابطه‎ی آماری بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته حکایت دارد. به‎عبارت دیگر رابطه معنی‎داری بین وجود ارزش ومنزلت پژوهشگر، عملکرد مدیریت پژوهشی، نوع فعالیت تحقیقاتی اعضای هیات علمی، امکانات تحقیقاتی دانشگاه، اعمال سلایق و ارزش‎های فردی مدیران، پایگاه اجتماعی اعضای هیات علمی و میزان گرایش آنها به انجام فعالیت‎های علمی و پژوهشی رابطه وجود دارد. همچنین مشخص شد میزان گرایش اعضای هیات علمی به فعالیت پژوهشی به تفکیک گروه های علمی و امکان فعالیت اعضای هیات علمی با یکدیگر متفاوت است. به بیان دیگر می‎توان اذعان داشت بالاترین میزان گرایش از آن پژوهشگرانی است که در رشته های مهندسی تحصیل می‎کنند و پژوهشگرانی که در رشته های علوم پایه و مهندسی تحصیل می‎کنند، در مراتب بعدی قرار دارند. همچنین میانگین سطح گرایش پژوهشگرانی که در دانشگاه پژوهش می‎کنند در مقام قیاس با کسانی که بیرون از دانشگاه پژوهش می‎کنند به اندازه 9 واحد اختلاف نشان می‎دهد.