توسعه نظریه عمل منطقی با سازه خودکارآمدی و مقایسه برازش و پیش بینی کنندگی آن با نسخه اولیه این نظریه با روش تحلیل مسیر...

هدف از این مطالعه توسعه نظریه عمل منطقی با اضافه کردن سازه خودکارآمدی و مقایسه آن با نسخه اولیه نظریه با استفاده از روش تحلیل مسیر است.
ابزار این مطالعه بر اساس دو راهنمای معتبر برای طراحی سوالات نظریه مذکور و همچنین ابزارهای موجود خودکارآمدی و پس از بررسی روایی و پایایی طراحی و تدوین گردید. جامعه مورد مطالعه 433 نوجوان 15 تا 19 ساله تهرانی بودند که به طور تصادفی انتخاب شده و به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. سپس داده ها با روش های آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بر اساس نتایج نشان داده شد نظریه عمل منطقی همراه با سازه خودکارآمدی از برازش (توان پیش بینی) بهتری نسبت به نسخه اصلی برخوردار است. همچنین سازگار با نتایج این تحقیق، خودکارآمدی به عنوان ساز های موثر در برازش الگو و همچنین پدیدار گشته و الگوی حاصل 28 % از واریانس رفتار و (ß = 0/ و رفتار (20 (ß= 0/ قوی ترین پی شبینی کننده قصد رفتاری (35 %36 از واریانس قصد را پوشش داد.
با اضافه شدن سازه خودکارآمدی به نظریه عمل منطقی این نظریه توسعه یافته و قدرت پی شبینی کنندگی آن نسبت به نسخه اصلی آن ارتقاء یافت.