ارتباطات غیرکلامی و توسعه صنعت جهانگردی

ارتباطات غیرکلامی شامل کلیه پیام هایی می شود که افراد علاوه بر خود کلام، آن ها را نیز مبادله می کنند.
با به کارگیری درست و شایسته ارتباطات کلامی و غیرکلامی در علم و عمل و تجارت می توان با سرعت بیش تری به توسعه در این زمینه دست یافت. هیچ زبان و فرهنگی را نمی توان یافت که در آن، ارتباطات غیرکلامی وجود نداشته باشد و انسان توانایی آن را دارد که حتی بدون درک کلمه ای از زبانی بتواند احساسات و عواطف خود را، هر چند ناقص، به دیگران منتقل کند. این مسئله به وضوح در صنعت جهانگردی که تنها صنعتی است که بیش ترین کاربرد ارتباطات غیرکلامی در آن وجود دارد، مشاهده می شود.
دست اندرکاران و صاحب نظران ارتباطات، به خصوص بیر دویسل که در این حوزه ارتباطات غیرکلامی سرآمد دیگران است، تخمین زده اند که حداقل 65 درصد از کل معنا در ارتباطات چهره به چهره از طریق نشانه های غیرکلامی منتقل می شود.
تحقیقاتی که در تعدادی از مدارس عالی بازرگانی و دانشکده های مدیریت در خارج از ایران انجام شده، نشان می دهد که مشکل اصلی دانش آموختگان این موسسه ها ضعف آنان در مهارت های انسانی و روابط عمومی است؛ این مسئله ای است که در کشور ما ایران و به خصوص در صنعت جهانگردی به آن پرداخته نشده است، زیرا کارشناسان و دست اندرکاران این رشته اکثرا ضعف ارتباطی دارند و معمولا این خلاء ارتباطی در آمیختن با دیگر مردمان از فرهنگ های مختلف به خوبی خود را نشان می دهد زیرا فرهنگ و شناخت آن است که غیرمستقیم به ما می آموزد که چگونه با دیگران به طرق مختلف ارتباط برقرار کنیم. این جاست که آموزش مهارت های ارتباطی اعم از کلامی و غیرکلامی جهت توسعه صنعت جهانگردی بسیار ضروری به نظر می رسد.
از میان مهارت های ارتباطی غیرکلامی، به ترتیب چهره و دست ها و سپس کیفیت و نوع صدا و در نهایت جاذبه و ظاهر افراد و فاطه جهت جذب دیگران از اهمیت برخوردارند و این مسئله ای است که در چارچوب آموزش ارتباطات غیرکلامی، دست اندرکاران صنعت جهانگردی لحاظ می کنند هر کدام از این مهارت های ارتباطی می تواند پیام خاصی را به جهانگردان منتقل کند. بالاخره این که هر فرهنگی در به کارگیری ارتباطات غیرکلامی شیوه خاصی دارد که لازم است در بعد کلی ابعاد فرهنگی و ارتباطات غیرکلامی جهت توسعه صنعت جهانگردی آن را شناخت.