بررسی سبکی رمان سال های ابری، اثر علی اشرف درویشیان

ادبیات داستانی بخشی مهم از آثار ادبی است که در کشور ما تا کنون کمتر بررسی شده است. از میان این آثار، داستان هایی برجسته هست که رنگ و بوی بومی و محلی دارد. یکی از این آثار، رمان بلند سال های ابری اثر علی اشرف درویشیان است. در این مقاله جنبه های سبکی این اثر به لحاظ واژگان و سطح نحوی زبان و هم چنین سطح ادبی تحلیل شده است. مهم ترین عناصرسبکی زبانی سال های ابری در سطح واژگان، استفاده از لغت های بومی کرمان شاهی، و در سطح نحوی، کاربرد جمله های کوتاه و بسامد بالای فرایند مادی افعال است. این ویژگی ها مبین توصیف دقیق حادثه ها در صحنه های داستان است. نویسنده از کنایات، ضرب المثل ها و تشبی هات زیبا، بویژه جان دارپنداری، بیش از سایر عناصر خیال انگیز و ادبی بهره برده است.