کفر و ایمان در نگاه مولانا

یکی از مباحث اصولی در نگاه عارفان، کفر و ایمان است. برداشت های خاص و گوناگون عارفان در این مقوله قابل تامل است. مولانا به عنوان یکی از بزرگ ترین عارفان ایران که نقش عمده در شکل گیری و تحول عرفان عاشقانه دارد، در این باره نیز نکته هایی قابل تامل ابراز کرده است.
مولانا ضمن نظر داشتن به معانی کفر و ایمان در محدوده تشریع، با کمک گرفتن از مفهوم عشق اصیل، جهانی عاشقانه را بتصویر می کشد. در مراحل مورد نظر او کفر، کمین گاه ایمان است و برتر از آن عشقی خالص است که کفر و ایمان در کنار آن بی معناست. در عین حال او کفر را مظهر اسم مضل و ایمان را مظهر اسم هادی و منشا آن ها را یکی می داند.