بررسی مقایسه ای تاثیر موضعی میوه ی کیوی و پماد الیز بر جداشدن بافت مرده از زخمهای سوختگی

وجود بافتهای نکروزه یکی از مشکلات درمان بیماران دچار سوختگی های عمیق محسوب می شود. روش معمول برداشتن این بافتها، استفاده از روش جراحی است؛ ولی این روش دارای عوارض و محدودیتهای فراوانی است. این پژوهش، استفاده از میوه ی کیوی را برای برداشتن بافتهای مرده در زخمهای سوختگی بررسی نموده، آن را با پماد الیز مقایسه می کند.
این مطالعه ی تجربی بر روی 10 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار صورت گرفت. سوختگی تمام ضخامت به قطر 3 سانتی متر در هر دو پهلوی رت ایجاد شد. در دسته ی اول، برای زخمهای سمت راست از میوه ی کیوی و زخمهای طرف دیگر از پماد الیز استفاده شد و در دسته ی دوم زخمهای طرف راست، از میوه ی کیوی یا پماد الیز و زخمهای طرف دیگر گروه کنترل 2 و تمامی زخمهای دسته ی سوم گروه کنترل 1 در نظر گرفته شد. در هر گروه و هر زخم، زمان برداشته شدن بافت نکروزه، زمان ایجاد عفونت و تشکیل بافت گرانوله در چک لیست مربوط ثبت و داده ها با استفاده از آزمونهای ناپارامتری تجزیه و تحلیل شد.
میانگین زمان جدا شدن بافت مرده در گروهی که برای آنان از میوه ی کیوی استفاده شد 7/5 روز بود و این اختلاف با پماد الیز (با میانگین 5/18 روز) معنی دار بود. در گروهی که برای آنان میوه ی کیوی مورد استفاده قرار گرفت، هیچ عفونتی مشاهده نشد.
استفاده از میوه ی کیوی نه تنها موجب آسیب به بافتهای سالم نمی شود؛ بلکه در جدا کردن بافتهای مرده سریعتر از پماد الیز عمل می کند. همچنین از عفونت زخم سوختگی نیز جلوگیری می کند. بنابراین بررسی بیشتر در این زمینه ضروری است.