بررسی اثر فلونیکسین به عنوان مهار کننده ی غیر انتخابی آنزیم های سیکلواکسیژناز بر پیش گیری و درمان سرطان غدد پستانی در موش صحرایی ماده ی نژاد ویستار

سرطان پستان یکی از شایع ترین سرطان های موجود در زنان و یکی از علت های اصلی مرگ و میر در میان آنان است. با توجه به نقش آنزیم های سیکلواکسیژناز (cox) و تولید پروستاگلاندین نوع E2 در ایجاد ضایعات توموری در غدد پستانی، به کارگیری ترکیباتی به عنوان مهارکنندهای Cox در ممانعت از ایجاد سرطان غدد مذکور می تواند موثر باشد. بنابراین، پژوهش حاضر به منظور ارزیابی نقش فلونیکسین به عنوان مهارکننده ی غیرانتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز در بروز سرطان غدد پستانی بر روی موش های صحرایی نژاد ویستار انجام شد.
روش تحقیق: در این پژوهش مداخله ای، از موش های صحرایی ماده ی نژاد ویستار استفاده شد. گروه های آزمایشی، شامل گروه کنترل منفی (تحت تزریق سالین که به محل غدد پستانی روغن کنجد تزریق گردید)، گروه کنترل مثبت تحت تزریق سالین و گروه های مورد تزریق مقادیر مختلف فلونیکسین می باشند. برای هر گروه 6 حیوان مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور القای سرطان از ترکیبی به نام 7،12- Dimethylbenz[a] anthracene استفاده شد، که مستقیما به داخل غدد پستانی تزریق گردید. که به دنبال القای تومور توسط DMBA تمام نمونه های حیوانی از نظر بروز ضایعات سرطانی (قطر و وزن) در غدد پستانی و ظهور نشانه های درمانی مربوطه، مورد مطالعه و درجه بندی قرار گرفتند.
در این پژوهش، قطر و وزن تومور در گروه های دریافت کننده ی دارو به شدت کاهش یافت (05/0p≤) و برش های میکروسکوپی از بافت پستان نیز، یافته های ماکروسکوپی را تایید نمودند.
این تحقیق، تاثیر مثبت دارو در درمان و پیش گیری سرطان پستان را تایید می کند، به طوری که برش های میکروسکوپی حاصل از بافت پستان در گروه های دریافت کننده ی دارو، نشان می دهند که سلول های سرطانی در حال تحلیل رفتن هستند، تا جایی که سلول ها مجددا در حال به دست آوردن نظم طبیعی خود می باشند.