بررسی تاثیر عصاره چای سبز بر شاخص های واگردش استخوان با کارآزمایی بالینی دو سوکور کنترل شده با دارونما در بیماران دیابتی

این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر عصاره چای سبز بر شاخص های واگردش استخوان در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 طراحی شد.
در یک مطالعه کار آزمایی بالینی دو سوکور کنترل شده با دارونما، 72 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بر اساس روش تصادفی Stratified به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. به گروه های مورد بررسی به مدت 8 هفته کپسول های حاوی 500 میلی گرم عصاره چای سبز و کپسول های دارونما تجویز شد. تست های آزمایشگاهی و ارزیابی های تن سنجی شامل قند ناشتا، قند خون 2 ساعته، HbA1C، پروفایل چربی، استئوکلسین، کراس لپس، انسولین ناشتا، نمایه توده بدن، نسبت دور کمر به باسن بودند که قبل و پس از مدت مداخله در تمام شرکت کنندگان اندازه گیری و ثبت شدند.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تغییرات سطح سرمی استئوکلسین و لگاریتم آن در گروه دریافت کننده عصاره چای سبز به ترتیب نزدیک معنادار و معنادار بود. نمایه توده بدن، نسبت دور کمر به باسن، قند ناشتا، قند خون 2 ساعته، HbA1C و نیز سطوح کراس لپس و انسولین ناشتا در گروه مداخله با چای سبز تغییر معناداری نداشتند. کاهش سطح کراس لپس در گروه مداخله با عصاره چای سبز 10 برابر گروه کنترل بود. همچنین یافته های مطالعه حاضر در بیمارانی که سطوح قند ناشتا و HbA1C پایین تر و نیز سطح انسولین ناشتای بالاتر داشتند، بهبود وضعیت شاخص های استخوانی را نشان دادند.
شواهد حاصل از بررسی حاضر، کاهش شاخص های باز جذب استخوان در بیماران دیابتی دریافت کننده چای سبز نسبت به گروه دارونما را پیشنهاد می کند که ممکن است باعث بهبود وضعیت واگردش استخوانی در این بیماران گردد.