بررسی تاثیر برخی متغیرهای محیطی بر روی گونه کلیر در رویشگاه های استان هرمزگان

در این بررسی 24 قطعه نمونه در رویشگاه های طبیعی کلیر درشرق استان هرمزگان که درآنها کلیر به صورت گروهی وحداقل بیش از 3 اصله درکنار یکدیگر قرار گرفته بودند انتخاب و خصوصیات کمی و کیفی درختان اندازه گیری شد. در هر قطعه نمونه یک پروفیل خاک حفر و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آنها مطالعه شد. در این بررسی در مجموع 67 اصله درخت کلیر مورد اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که رویشگاه های طبیعی کلیر در استان هرمزگان دارای اقلیم گرم و خشک بیابانی هستند. در این رویشگاه ها بر خلاف بارندگی سالانه کم (حدود 5/141 میلی متر) و حداکثر مطلق دمای بالا (8/44 درجه سانتی گراد)، به دلیل رطوبت نسبی بالای جو که در طول ماه های سال به ندرت به کمتر از 60 درصد می رسد، از شدت گرما و خشکی محیط کاسته می شود. گونه کلیر بیشتر به فرم رویشی درختچه ای یا درخت کوتاه دیده می شود. حالت درختچه ای کلیر بیشتر در جوانی مشاهده شد و با افزایش سن گیاه، ارتفاع کل گیاه و تنه آن افزایش می یابد. قطر تاج پوشش کلیر همواره بیشتر از ارتفاع آن بوده و تمایل گیاه در جهت گسترده تر شدن است. این موضوع به همراه تعداد زیاد ریشه جوش تولید شده توسط گیاه از نظر حفاظت و جلوگیری از فرسایش خاک اهمیت بسیاری دارد. از نظر خصوصیات خاک شناسی رویشگاه های کلیر دارای بافت لوم، لوم - سیلت یا لوم- شنی بودند و جزو خاک های شور، قلیایی، آهکی و فقیر از مواد آلی محسوب می شوند. به طورکلی در بین رویشگاه های مورد بررسی، رویشگاه جگین ازنظر خصوصیات جنگل شناسی از سایر رویشگاه ها کاملا متمایز است. این رویشگاه دارای بلندترین درختان، تقریبا قطورترین تنه و جست، بیشترین ارتفاع تنه، بیشترین قطرتاج پوشش و تقریبا کمترین تعداد ریشه جوش است. تمام این خصوصیات از یک طرف نشان دهنده شرایط رویشگاهی مناسب و از طرف دیگر بیانگر مسن بودن درختان این رویشگاه می باشد.