تاثیر آموزش خود مراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران استئوآرتریت در مراکز توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

بیماری های مزمن از جمله استئوآرتریت به علت سیر پیشرونده ای که دارند اغلب ناتوان کننده بوده و کیفیت زندگی فرد را متاثرمی سازند. لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آموزش خود مراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران استئوارتریت مراجعه کننده به مراکز توابخشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
این مطالعه شبه تجربی بر روی 110 بیمار مبتلا به استئوارتریت که به روش نمونه گیری آسان، بطور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد (55 نفر در هر گروه) قرار گرفتند، انجام شد. مشخصات بیمار و پرسشنامه 36 گزینه ای مشتمل بر هشت حیطه و نمره گذاری، 100-0 بود که برای هر دو گروه پرسشنامه تکمیل شد. نمره بیشتر نشانه کیفیت زندگی بهتر است. به گروه آزمون در فاصله زمانی بین دو مرحله اندازه گیری کیفیت زندگی، آموزش تدوین شده از طریق چهره به چهره و دفترچه آموزشی داده شد. نهایتا تغییرات کیفیت زندگی در دو گروه مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
از 110 بیمار مورد مطالعه در هر دو گروه آزمون و شاهد 101 نفر زن با میانگین سنی 2/7±56 سال بودند: دو گروه از نظر سطح سواد، تاهل، شغل، وضعیت درآمد و درگیری هر دو مفصل زانو با هم اختلاف معنی داری نداشتند. بین سن، طول مدت ابتلاء و سطح در آمد با کیفیت زندگی ارتباط معنی داری مشاهده شد (01/0=p) بطوریکه با افزایش سن و طول مدت ابتلاء به استئوارتریت و سطح درآمد، کیفیت زندگی کاهش و با افزایش سطح تحصیلات، کیفیت زندگی افزایش یافت. در گروه آزمون میانگین تغییرات کیفیت زندگی 5/87±4/280 و در گروه شاهد 2/11±8/52 بود که تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (001/0=p).
نتایج مطالعه نشان داد که آموزش خود مراقبتی بر کیفیت زندگی مبتلایان به استئوارتریت تاثیر مثبت دارد و با آموزش خود مراقبتی می توان نحوه مدارا و تطابق با بیماری را به نحو مؤثرتری فراهم کرد و در بهبود کیفیت زندگی فرد و سطح سلامت جامعه نقش مهمی را ایفاء نمود.