<C>ارزیابی ارتباط بین متغیرهای اصلی رواناب و فرسایش آبکندی در حوزه آبخیز مرتعی دره شهر</C>

فرسایش خاک ناشی از تخریب پوشش گیاهی و هدررفت متعاقب آب در حوزه های آبخیز ایران از موضوعات مهم مدیریت منابع طبیعی کشور محسوب می شود. از اینرو مطالعه منابع آب، فرسایش خاک و عوامل مؤثر بر آن ها و پیامدهای مربوطه از اهمیت زیادی برخوردار است. فرسایش آبکندی در ایران به دلیل شرایط مختلف حاکم بر نقاط متفاوت، گستره زیادی را به خود اختصاص داده و لذا مطالعه ویژگی های مختلف آن و خصوصا تولید رسوب ناشی از آن ها در آبخیزهای مرتعی به عنوان یکی از معمول ترین کاربری های اراضی در کشور بسیار مهم است. در این تحقیق با توجه به اهمیت فرسایش آبکندی در شهرستان دره شهر واقع در استان ایلام، رابطه بین رسوب دهی فرسایش آبکندی و خصوصیات مختلف زودیافت رواناب شامل دبی اوج، دبی ویژه، ارتفاع رواناب، زمان تمرکز حوزه زهکشی آبکند، حجم رواناب تولیدی و نسبت حجم رواناب بر دبی اوج مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا مناطق مرتعی دارای فرسایش آبکندی تعیین و مجموعا 18 آبکند خطی، پنجه ای و جبهه ای شناسایی و سپس خصوصیات مرفولوژیکی مختلف هر آبکند در ابتدا و بعد از وقوع 5 رگبار منجر به تولید رواناب طی آبان تا دی 1384 برداشت گردید. سپس با استفاده از تجزیه و تحلیل عاملی و آنالیز رگرسیون اقدام به تعیین مؤثرترین خصوصیت رواناب در رسوب دهی فرسایش آبکندی گردید. نتایج تحقیق نشان داد که هیچ کدام از عوامل مختلف مورد بررسی با میزان تولید رسوب آبکندهای منطقه مورد مطالعه همبستگی معنی داری (239/0>) نداشته است.