مکان یابی برنامه های اصلاح و احیاء مراتع با استفاده از GIS و مقایسه آن با پروژه های پیشنهادی در طرح های مرتعداری مراتع منطقه لار

هدف از تحقیق حاضر مکان یابی طرح های مرتعداری با استفاده از سامانه های اطلاعات جغرافیایی است تا به عنوان الگویی برای تهیه طرح های مرتعداری مورد استفاده قرار گیرد. کاربرد این روش سرعت تهیه و دقت طرح ها را افزایش داده و همچنین عاملی در تسریع انتقال از روش های سنتی (دستی) به راهکارهای نوین با بکارگیری تکنولوژی جدید سامانه های اطلاعات جغرافیایی است. چهارچوب کلی این تحقیق براساس تهیه نقشه های شیب، ارتفاع، پوشش گیاهی، خاک شناسی، وضعیت و گرایش مرتع بوده است. سپس با تلفیق اطلاعات فوق و اعمال قواعد اساسی طرح های مرتعداری، مدل مدیریتی برای بهبود وضعیت مراتع و یا تثبیت وضعیت مطلوب موجود ارائه شد. در نهایت مدل ابداعی با طرح های مرتعداری موجود در منطقه لار مقایسه گردید. برطبق نتایج حاصل مساحت اراضی که می بایست در آنها مرتعداری به روش تعادل صورت گیرد، 7805 هکتار، مرتعداری به روش طبیعی 4998 هکتار، روش قرق 2916 هکتار، بذرکاری 6579 هکتار، میان کاری 6269 هکتار، کپه کاری 2925 هکتار و بقیه اراضی سنگلاخی، رودخانه و اراضی کشاورزی تعیین گردید. مقایسه برنامه های پیشنهادی در طرح های مرتعداری با برنامه های پیشنهادی با در نظر گرفتن عوامل محیطی (تلفیق اطلاعات با استفاده از GIS) نشان می دهد که بعضی از برنامه های پیشنهادی در طرح های مرتعداری مطابق شرایط اکولوژیک منطقه نیست و باید بازنگری شود.