تعیین گروه های اکولوژیک گیاهی بر اساس عوامل اقلیمی در مراتع ییلاقی بهشهر

رستنی ها در طبیعت بیشترین تاثیر را از عناصر اقلیمی می گیرند، لذا درک صحیح و شناخت ارتباط عمیقی که بین گیاهان و عوامل هواشناسی برقرار است، گام مهمی در جهت مدیریت اکولوژیک اکوسیستم های مرتعی خصوصا مراتع متنوع کوهستانی است. تحقیق حاضر به منظور شناخت این روابط به عنوان ابزاری در مدیریت بهینه بخشی از مراتع ییلاقی البرز صورت پذیرفت. ابتدا با استفاده از نقشه های توپوگرافی (مقیاس 1:25000) و عکس های هوایی (مقیاس1:20000) و با بازدیدهای میدانی مکرر، پنج جامعه گیاهی به روش فلورستیک- فیزیونومیک شناسایی و پس از تعیین مناطق معرف، نمونه برداری به صورت تصادفی_سیستماتیک صورت گرفت. تعداد و اندازه نمونه ها در هر جامعه به ترتیب با استفاده از روش آماری و سطح حداقل و همگنی جوامع با استفاده از هیستوگرام فراوانی رانکایر تعیین گردید. سپس درجه اهمیت گونه های گیاهی اندازه گیری و اطلاعات مربوط به هر یک از جوامع، شامل داده های دما و بارندگی، استخراج گردید. به منظور پی بردن به واکنش گونه های غالب جوامع گیاهی مختلف نسبت به داده های دما و بارندگی، از رسته بندی جوامع و آزمون توکی استفاده گردید. نتایج نشان داد که هر یک از جوامع گیاهی نسبت به فاکتورهای آب و هوایی دارای واکنش متفاوتی بوده به طوری که جامعه درختچه ای (Rosa iberica) با نیاز رطوبتی بیشتر و نیاز حرارتی کمتر کاملا مستقل از جوامع دیگر قرار گرفته و گندمیان (Festuca ovina و Stipa barbata)، با توجه به قابلیت سازگاری با شرایط خشکتر، گروه جداگانه ای را به خود اختصاص داده اند. پراکنش جوامع بوته ای Acantholimon pterostegium و Onobrychis cornuta در محدوده متوسطی از دما و بارندگی منطقه نیز موجب گردید که به صورت یک گروه جداگانه، واکنش نشان دهند.