آگاهی و نگرش داوطلبان کانون های دانشجویی هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، درباره کمک های اولیه و راهکارهای آموزش همگانی آن

آموزش کمک های اولیه از مهم ترین برنامه های جمعیت هلال احمر است. مطالعه حاضر در سال 1386، برای بررسی دانش گروه های داوطلب کانون های دانشجویی درباره روش انجام کمک های اولیه و نگرش به راهکارهای آموزش همگانی آن، به روش مقطعی در 6 استان و بر روی 5287 عضو صورت گرفت.
نمونه گیری تحقیق به روش تصادفی ساده انجام گردید. دانش و نگرش نمونه ها با استفاده از پرسشنامه سنجیده شد. تحلیل داده ها با نرم افزار آماری STATA 8.0 و با در نظر گرفتن طرح نمونه گیری پیچیده (Complex sampling design) لحاظ شد. در زمان مطالعه، 3375 نمونه (8/63 درصد) عضو جمعیت هلال احمر و سایر نمونه ها در شاخه آزاد کانون های دانشجویی فعالیت می کردند.
از بین نمونه ها، 3736 دانشجو (6/70 درصد) در کلاس های آموزش کمک های اولیه هلال احمر، شرکت کرده بودند و واجد میانگین امتیاز دانش 53/3 + 53/8 (از نمره کل 18) بودند (46/9-36/7=95% CI). از بین نمونه های آموزش دیده، فقط 773 نمونه (6/14 درصد) دارای سطح دانش مطلوب بودند. سطح دانش نمونه ها تنها با متغیر آموزش قبلی، ارتباط معنی دار آماری داشت (01/0=P). شرکت در آموزش های هلال احمر (01/0=P) و وضعیت اقتصادی مناسب (01/0=P) عوامل مؤثر بر دانش بالاتر بودند. میانگین امتیاز نگرش77/6 + 73/34 (از نمره کل 45) برآورد شد (33/37-57/33=95% CI).
این تحقیق نشان داد که جمعیت هلال احمر باید به افزایش پوشش آموزش کمک های اولیه با ارائه روش های آموزشی متکی بر افزایش مهارت و بازآموزی های مستمر در کانون های دانشجویی اقدام نماید. آموزش گروه های هدف مختلف، راهکارهای گوناگونی را ایجاب می کند.