بررسی میزان اسمولالیته پلاسما در روش اندازه گیری مستقیم و روش های محاسبه در نوزادان تحت مایع درمانی

با توجه به اهمیت اسمولالیته پلاسما به عنوان یک نشانگر خوب وضعیت تعادل آب و الکترولیت بدن و به عنوان یک محرک و این که اسمولالیته محاسبه شده تا چه حد با اسمولالیته واقعی تطابق دارد مورد بحث است. این تحقیق به تعیین و مقایسه اسمولالیته پلاسما به دو روش اندازه گیری و محاسبه شده در نوزادان تحت مایع درمانی وریدی بستری در بیمارستان های منتخب شهر اصفهان انجام گرفت.

تحقیق به صورت مقطعی بر روی 45 نوزاد یک تا ده روزه تحت مایع درمانی در بخش های مراقبت های ویژه نوزادان مورد بررسی قرار گرفت. اسمولالیته پلاسما به روش مستقیم اندازه گیری و همچنین اسمولالیته با استفاده از غلظت سدیم، پتاسیم، گلوکز و ازت اوره BUN و استفاده از 13 رابطه ریاضی موجود محاسبه و آزمون مقایسه زوج ها به عمل آمد و نیز نقش وزن و درجه رسیدگی نوزاد در این روش ها مقایسه شد.

اسمولالیته اندازه گیری شده 1.84±260.57 میلی اسمول در کیلوگرم با اسمولالیته محاسبه شده براساس رابطه های موجود در منابع تفاوت معنی داری دارد و اسمولالیته محاسبه شده از رابطه: (BUN (2.8+گلوکز(18)+سدیم×1.86=اسمولالیته. با اسمولالیته اندازه گیری تفاوت معنی داری نشان نداد. این یافته ها در مورد نوزادان نارس در مقایسه با نوزادان بالاتر از 2500 گرم نیز مطابقت داشت.
نتیجه گیری و توصیه ها: روش محاسبه اسمولالیته پلاسما مطابق رابطه مذکور به طور کلی می تواند نزدیک به میزان اندازه گیری مستقیم آن باشد اما چون اندازه گیری مستقیم نشانگر فعالیت تمام ذرات موجود در پلاسما باشد، روش مستقیم را توصیه و در صورت عدم دسترسی به این روش، روش محاسبه با رابطه مذکور را توصیه می نماید.