پاسخ دانهال‎های پسته رقم قزوینی (Pistacia vera cv. Ghazvini) به سطوح مختلف روی و کلرید سدیم

به منظور بررسی تاثیر مقادیر متفاوت روی و سطوح مختلف شوری بر پارامترهای رشد و ترکیب شیمیایی دانهال‎های پسته رقم قزوینی، یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور، شامل شوری در پنج سطح (0، 800، 1600، 2400 و 3200 میلی گرم در کیلوگرم خاک از منبع کلرید سدیم) و روی در چهار سطح (0، 5،10 و 15 میلی‎گرم روی در کیلوگرم خاک از منبع سولفات روی) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد که افزایش شوری خاک موجب کاهش شدید و معنی دار پارامترهای رشد گردید، به طوری که تیمار 3200 میلی گرم کلرید سدیم در کیلوگرم خاک موجب کاهش میانگین وزن خشک اندام هوایی، ریشه، ارتفاع گیاه و سطح برگ به ترتیب به میزان 33، 76، 14 و 35 درصد نسبت به شاهد گردید. همچنین در این سطح شوری کاربرد 10 میلی‎گرم روی در کیلوگرم خاک میانگین پارامترهای ذکر شده را به ترتیب 20، 71، 31 و 41 درصد افزایش داد. افزایش شوری خاک موجب کاهش معنی دار غلظت عناصر روی و کلسیم به ترتیب به میزان 48 و 30 درصد و افزایش بیش از هفت برابری غلظت سدیم در اندام هوایی شد. در ریشه بر عکس اندام هوایی با افزایش شوری غلظت روی از 56/17 در شاهد به 27/21 میلی گرم بر کیلوگرم در بالاترین سطح شوری رسید. غلظت کلسیم در اندام هوایی نیز تا سطح سوم شوری حدود 30 درصد افزایش یافت، لیکن با افزایش بیشتر شوری کاهش معنی‎دار حاصل کرد. کاربرد روی غلظت عناصر روی و کلسیم را در اندام هوایی به ترتیب حدود 60 و 34 درصد افزایش و غلظت سدیم در ریشه را حدود 20 درصد کاهش داد. شوری همچنین موجب کاهش معنی دار K/Na و Ca/Na در اندام هوایی و ریشه شد، لیکن کاربرد 10 میلی‎گرم روی در کیلوگرم خاک در سطح دوم شوری، نسبت Ca/Naدر اندام هوایی را حدود دو برابر افزایش معنی‎دار داد ولی بر نسبت K/Na تاثیر معنی‎داری نداشت.