تاثیر استفاده از نمک های حاوی کلسیم به روش تزریق در تنه بر کاهش شدت عارضه خشکیدگی خوشه خرمای مضافتی

عارضه پژمردگی و خشکیدگی خوشه خرما در چند سال اخیر مهمترین معضل تولیدکنندگان خرمای ایران بوده است و کاهش رطوبت نسبی و افزایش دما را از علل اصلی وقوع این عارضه می دانند. یون کلسیم صدمات ناشی از تنش های محیطی در گیاه را کاهش می دهد ولی این یون در گیاه به کندی حرکت می کند. افزایش غلظت شیره سلولی به کمک تزریق به موقع کلسیم می تواند مقاومت سلولها را در برابر افزایش ناگهانی درجه حرارت بالا برده و از آسیب دیدن میوه ها جلوگیری کند. به منظور بررسی تاثیر تزریق نمک های کلسیم به تنه نخل مضافتی بر شدت این عارضه طرحی در قالب بلوک های کامل تصادفی با 7 تیمار: شاهد، تزریق محلول های اشباع سولفات کلسیم، یک درصد نیترات و کلرور کلسیم در دو زمان نیمه اول اسفند و نیمه اول اردیبهشت در چهار تکرار که هر درخت یک کرت آزمایشی را تشکیل می داد در دو باغ که سابقه آلودگی با این عارضه را داشتند از اسفندماه 1381 در منطقه جیرفت به مرحله اجرا درآمد. تزریق با استفاده از تزریق کننده هیدرولیکی (تزریق با فشار بالا) انجام شد. نتایج نشان داد که از نظر تاثیر تیمارها بر میزان خسارت عارضه 3 گروه وجود دارد گروه اول تیمار شاهد (3/76٪) همراه با تیمارهای تزریق کلرید و سولفات کلسیم می باشد. یعنی تزریق این دو نمک در زمان های ذکر شده تاثیری در جلوگیری از شدت عارضه نداشته است. گروه دوم تیمار تزریق نمک نیترات کلسیم در نیمه اول اسفندماه است که به طور معنی داری نسبت به گروه اول باعث کاهش شدت عارضه شده است (5/48٪) کمترین میزان خسارت عارضه در گروه سوم یعنی تیمار تزریق دو مرحله ای نیترات کلسیم مشاهده شده است (5/38٪). بین میانگین میزان کلسیم برگ و شدت عارضه در یکی از محل های اجرای طرح همبستگی معنی داری (**8/0- R=) بدست آمد. استفاده از تکنیک تزریق با فشار بالا باعث افزایش غلظت کلسیم در برگ و دم خوشه گردید که نشان می دهد تحت شرایط مشابه با این آزمایش این تکنیک روشی مناسب جهت استفاده از عناصر غذایی در نخل می باشد.