کاربرد بقایای خشک پسته در تغذیه بزهای شیرده رائینی

تاثیر جایگزینی یونجه با بقایای خشک پسته در سطوح 0، 25، 50 و 75 درصد (براساس ماده خشک)، بر روی ماده خشک مصرفی بزهای ماده رائینی، پس از زایمان و افزایش وزن بزغاله های آنها بررسی شد. تعداد 5 راس بز ماده رائینی تک قلوزا برای هر سطح جایگزینی در نظر گرفته شد. جیره ی پایه حاوی یونجه و جو بود که میزان انرژی قابل متابولیسم آنها به ترتیب 9/9 و 4/13 مگاژول در کیلوگرم ماده آلی و پروتئین خام هم به ترتیب 146 و 114 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود. جیره ها به مدت 90 روز در اختیار دام ها قرار گرفت. ماده ی خشک مصرفی به صورت روزانه و افزایش وزن زنده ی بزغاله ها هر دو هفته یکبار اندازه گیری شد. ترکیب شیمیایی، ترکیب فنولی، ظرفیت رسوب پروتئین (PPP)، گاز تولیدی در زمان 24 ساعت، قابلیت هضم ماده ی آلی (OMD) و انرژی قابل متابولیسم (ME) جیره های آزمایشی تعیین گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطح بقایای پسته در جیره، کربوهیدرات های محلول، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز و لیگنین به طور معنی داری کاهش(05/0P<)، اما مقادیر کل ترکیبات فنولی، کل تانن، تانن متراکم و تانن قابل هیدرولیز به همراه PPP افزایش یافت (05/0P<). حجم گاز تولیدی در زمان 24 ساعت، OMD و ME، در جیره های حاوی 50 و 75 درصد بقایای خشک پسته در مقایسه با جیره ی شاهد و جیره ی حاوی 25 درصد بقایای پسته به طور معنی داری کمتر بود (05/0P<). میزان ماده ی خشک مصرفی بزهای مادر و وزن زنده ی بزغاله های آنها در سطوح جایگزینی 50 و 75% بقایای پسته به طور معنی داری کم شد (05/0P<). بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، بقایای پسته تا 25 درصد به جای یونجه در جیره ی بزهای ماده ی رائینی بدون اثر منفی بر عملکرد آنها و افزایش وزن بره های تولیدی قابل استفاده است.