پهنه بندی زمین برای توسعه فیزیکی شهر شیراز با استفاده از GIS و AHP

با توجه به این که روند رشد شهرنشینی در ایران درپی تحولات اقتصادی، اجتماعی عمیق دهه‏ های قبل، در سال‏های اخیر موجب رشد لجام گسیخته شهرهای با نقش ملی و ناحیه‏ ای گردیده و بدون تناسب با ظرفیت‏ ها و امکانات طبیعی منطقه پیامدهای ناخوشایندی را در فضای کالبدی - زیستی درون شهر به همراه داشته است، رشد جمعیت با اشغال فضای شهری، عدم تعادل در ساخت و بافت شهر را به وجود آورده و آسیب‏ های جبران ناپذیری را در محیط زیست شهری وارد ساخته است. در نتیجه پهنه ‏بندی زمین برای توسعه فیزیکی شهرها همواره مورد توجه جغرافیدانان و برنامه ‏ریزان شهری قرار گرفته است و بنابراین مکان‏ یابی اراضی مناسب برای توسعه فیزیکی شهرها بسیار ضروری است. در این مقاله با استفاده از مدل AHP در نرم‏افزار ARC GISپهنه‏ بندی زمین برای توسعه فیزیکی شهر شیراز بر پایه 8 معیار (شیب، جنس زمین، سطح ایستایی آب‏ های زیرزمینی، قابلیت زمین، حریم رودخانه، فاصله از گسل، ارتفاع و بافت خاک) ارزیابی شده و نقشه پهنه‏ بندی زمین به دست آمد. نقشه پهنه‏ بندی به دست آمده، سه پهنه اولویت دار با تناسب بالا (21516 هکتار)،با تناسب کم (23069 هکتار) ونامناسب (23289 هکتار) برای توسعه فیزیکی را نشان می ‏دهد و می‏ تواند مورد استفاده مدیران و برنامه ریزان شهری قرار گیرد.