اثر بخشی گروه درمانی تلفیقی به شیوه ی تصمیم گیری دوباره و روایت درمانی بر کنترل عواطف در نوجوانان دختر شهر شیراز

این پژوهش به منظور بررسی اثر بخشی گروه درمانی تلفیقی به شیوه ی تصمیم گیری دوباره و روایت درمانی بر کنترل عواطف در نوجوانان دختر انجام گرفته است. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ی ناحیه ی یک شهر شیراز در سال تحصیلی 1389 – 1388 تشکیل دادند. نمونه ی مورد پژوهش 20 نفر بودند که به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند؛ برای این منظور از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای استفاده شد. ابزار پژوهش مقیاس کنترل عواطف بوده است و همچنین در این پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که مشاوره ی تلفیقی تصمیم گیری دوباره و روایت درمانی تاثیری معنادار بر کنترل عواطف، خشم و عاطفه ی مثبت در نوجوانان دختر داشته است.