اثر عصاره برگ گردو (Juglans regia L) بر کاهش قند خون در رت های دیابتی شده با آلوکسان

دیابت یک ناهنجاری متابولیکی است که با هیپرگلیسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین، عمل انسولین و یا هر دو مشخص می شود. گردو (Juglans regia L.) در طب سنتی ایران برای درمان دیابت کاربرد داشته است. به طوری که در این مطالعه اثر کاهندگی قند خون توسط عصاره برگ گردو در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق 18 موش صحرایی نر سفید با وزن متوسط 220-180 گرم به طور تصادفی در سه گروه 6تایی تقسیم شدند: گروه اول (کنترل غیر دیابتی)، گروه دوم (کنترل دیابتی) و گروه سوم (رت های دیابتی تیمار شده با عصاره برگ گردو به میزان 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن). تزریقات به صورت درون صفاقی انجام شد. قبل از خون گیری، رت ها برای 16 ساعت ناشتا بوده و بعد نمونه خون ناشتا در لوله های هپارینه جمع آوری شد. خون گیری از سینوس اوربیتال برای تعیین میزان قند و سایر فاکتورهای خونی انجام گردید. پس از خون گیری در پایان دوره آزمایشی، پانکراس رت ها از بدن خارج و مقاطع بافتی تهیه و اندازه جزایر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حکایت از تفاوت معنی دار قند و هموگلوبین گلیکوزیله در گروه دیابتی تیمار شده با عصاره گردو نسبت به گروه دیابتی داشت (05/0P<). در بررسی هیستومورفولوژیک جزایر پانکراسی نشان داد که اندازه جزایر در میان گروه های آزمایشی متفاوت است. میانگین اندازه جزایر در گروه کنترل دیابتی در مقایسه با سایر گروه ها تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0p<). این تحقیق نشان داد که استفاده از عصاره گردو می تواند بر بازسازی و ترمیم جزایر پانکراسی آسیب دیده در رت های دیابتی موثر باشد. عصاره میزان تکثیر سلولی را افزایش می دهد. به طوری که به نظر می رسد افزایش اندازه جزایر در نتیجه تکثیر سلول های باقی مانده در جزایر صورت می گیرد که تاثیر این عصاره می تواند به دلیل وجود فلاونوئیدها و خواص آنتی اکسیدانی آنها باشد.