تاثیر دهانشویه سوسپانسیون مایع تریامسینولون اسستوناید 0.2% در درمان لیکن پلان دهانی

لیکن پلان دهانی بیماری ایمونولوژیک پوستی مخاطی نسبتا شایعی است . از نخستین بار که توسط آقای wilson توصیف شد , تلاش‌هایی در جهت شناخت بیشتر جزییات بیماری و درمان آن صورت گرفته است . انواع کورتیکواستروییدها در درمان این بیماری بصورت موضعی و سیستمیک بکار برده می‌شود .

هدف این مطالعه بررسی تاثیر سوسپانسیون دهان شویه تریامسینولون استوناید 2/0% در این بیماران است .

این بررسی بصورت نیمه تجربی Quazi experience) (در 30 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی در بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد . اطلاعات بیوگرافیک , بیماری‌های زمینه‌ای و تغییرات ایجاد شده در سیر بیماری براساس درجه بندی آن ثبت شد . علایم بالینی لیکن پلان (sign) و نشانه‌ها (symptom) شامل درد و سوزش بیماران و همچنین پاسخ به درمان آن ارزشیابی شد .

از 30 بیمار مراجعه کننده 21 نفر زن و 9 نفر مرد بودند . میانگین سن آنها 4/44 سال بود . درد و سوزش پس از مصرف دهان شویه در 7/86% افراد کاملا برطرف شد و بهبودی و ترمیم کامل ضایعه در 6 نفر , بهبود بیش از 50% در 16 نفر و تا حد 50% در 7 نفر مشاهده شد . تغییرات علایم بالینی و درد و سوزش بیماران بدنبال مصرف دارو با استفاده از آزمون Pair T test و 0001/0 p < تایید شد .

با توجه به عوارض جانبی مصرف سیستمیک کورتیکواستروییدها کاربرد دهان شویه در درمان این بیماری توصیه می‌شود , علی الخصوص در ضایعات وسیع دو طرفه که محدودیت در مصرف پمادها وجود دارد.