تاثیر تجویز بوپیواکایین داخل جنبی بر مورفین مورد نیاز بعد از عمل برداشتن کیسه صفرا

اعمال‌ جراحی‌ قسمت‌ فوقانی‌ شکم‌ و قفسه‌ صدری‌ تعداد قابل‌ توجهی‌ از اعمال‌ جراحی‌ را تشکیل‌می‌دهند. درد شدید بعد از عمل‌ در این‌ بیماران‌ مانع‌ از تنفس‌ صحیح‌ بیمار شده‌ و سبب‌ مشکلات‌ تنفسی‌ ازجمله‌ کاهش‌ تهویه‌ و اتلکتازی‌ می‌شود.انجام‌ بیدردی‌ به‌ روش‌ تزریق‌ داخل‌ پلورال‌ و با استفاده‌ از بوپیواکایین‌5/0 درصد در صورت‌ کاهش‌ عوارض‌ فوق‌ منجر به‌ کاهش‌ نیاز به‌ داروی‌ مخدر ، میزان‌ اشغال‌ تخت‌ بیمارستان‌و میزان‌ هزینه‌های‌ بیمارستانی‌ خواهد شد. هدف‌ کلی‌ از این‌ مطالعه‌ بررسی‌ مقایسه‌ای‌ میزان‌ نیاز به‌ داروی‌ مورفین‌ در دو گروه‌ بیمارکله‌ سیستکتومی‌شده‌ بود. در این‌ مطالعه‌ کارآزمایی‌ بالینی‌ دوسویه‌ کور، بیماران‌ به‌ دو گروه‌ 72 نفری‌ تقسیم‌ شدند. گروه‌ اول‌دارونماو گروه‌ دوم‌ بوپیواکایین‌ 5/0درصد دریافت‌ نموده‌اند. دارو از محل‌ برش‌ جراحی‌ توسط‌ جراح‌ قبل‌ ازبستن‌ زخم‌ به‌ داخل‌ پلور تزریق‌ شده‌ است‌. بعد از تزریق‌، بیمار در 24 ساعت‌ اول‌ (هر سه‌ ساعت‌) از نظر درد ونیاز به‌ داروی‌ مورفین‌ بررسی‌ شده‌ است‌. میانگین‌ مورفین‌ مصرفی‌ در طی‌ 24 ساعت‌ اول‌ بعد از عمل‌ درگروه‌مورد(50/0‏± 50/5میلی‌ گرم‌) بصورت‌ معنی‌ داری‌ کمتر از گروه‌شاهد(26/0‏ ±86/7میلی‌گرم‌)بود(P<0/01). 83 درصد بیماران‌ در گروه‌ شاهد به‌ مورفین‌نیاز داشتند در حالیکه‌ در گروه‌ موردفقط‌ 19 درصدبه‌ این‌دارو نیاز پیدا کردند(P<0/0001). میانگین‌ فاصله‌ زمانی‌ ختم‌ عمل‌ جراحی‌ تا دریافت‌ اولین‌ دوز مورفین‌ در گروه‌ شاهد27/0‏ ±33/4 و درگروه‌ مورد مطالعه‌ 96/0‏ ±64/7 ساعت‌ بود(P<0/01).در این‌ مطالعه‌ مصرف‌ بوپیواکایین‌ 5/0 درصد داخل‌ پلوردر پایان‌ عمل‌ کله‌ سیستکتومی‌، باعث‌ کاهش‌ میزان‌ داروی‌ مخدر مصرفی‌ و همینطورباعث‌ افزایش‌ فاصله‌زمانی‌ دریافت‌ اولین‌ دوز داروی‌ مخدر بعد از عمل‌ جراحی‌ شده‌ است‌. با توجه‌ به‌ نتایج‌ این‌ تحقیق‌ با یک‌ تزریق‌داخل‌ پلورال‌ در انتهای‌ بیهوشی‌ از محل‌ زخم‌ و از طریق‌ دیافراگم‌ و بدون‌ خاطره‌ دردناک‌، بی‌ دردی‌ ایده‌آلی‌ رامی‌توان‌ بوجود آورد. در تحقیقات‌ قبلی‌ بیمار در حالت‌ بیدار و از طریق‌ پوست‌ بلوک‌ شده‌ است‌.