مقایسه فراوانی هلیکوباکتر پیلوری در زنان بارور و نابارور با استفاده از فناوری های PCR و ELISA

هرچند هلیکوباکتر پیلوری عامل گاستریت می باشد، اما با توجه به خصوصیات آن به نظر می رسد که بتواند در دستگاه تناسلی کلونیزه و خطر ناباروری را افزایش دهد. هدف از این مطالعه مقایسه فراوانی هلیکو باکتر پیلوری در زنان بارور و نابارور به روش های ELISA و PCR بود. تا بتوان به ارتباط بین هلیکوباکتر پیلوری با نازایی در زنان پرداخت.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی 250 زن شامل (%52.4) 131 نابارور (مورد) و (%47.6) 119 بارور (شاهد) مراجعه کننده به مرکز تحقیقات درمانی ناباروری یزد بررسی شدند. پس از جمع آوری نمونه خون آزمایش الیزا انجام شد و میزان IgG و IgM در افراد مشخص گردید. همزمان دو سوآب از واژن افراد جهت انجام آزمون PCR تهیه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های T-test و مجذور کای استفاده شد.
از 250 نفر تیتر آنتی بادی در 158 نفر (%63.2) شامل 78 نفر گروه مورد (%65.54) و 80 نفر (%61.1) گروه شاهد، مثبت بود P=0.463). IgM) در کلیه نمونه ها منفی بود. ننایج نشان داد که در 3 نفر (%100) از افرادی که علت نازایی آنها Ovarian Factor بود، در 26 نفر (%70.2) با علت Polycystic Ovarian، در 18 نفر (%52.5) با علت Tubal Factor و در 21 نفر (%50) با علت نازایی نامشخص تیتر آنتی بادی مثبت بود. بیشترین موارد مثبت تیتر آنتی بادی در گروه های سنی 39-30 سال بود (گروه های شاهد و مورد به ترتیب %61.2 و %63.6)، که معنی دار نبود.
هر چند میانگین تیتر IgG در زنان نابارور بیشتر است اما معنی دار نیست. بنابراین، به نظر می رسد که عفونت هلیکوباکتر پیلوری با نازایی ارتباط نداشته باشد. اما، موارد مثبت تیتر آنتی بادی در صورت Polycystic Ovarian بیشتر است. آیا ممکن است که باکتری مزبور در ایجاد آن نقش داشته باشد؟