استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز و کشت به منظور ردیابی مایکوپلاسما در واکسن فلج اطفال

آلودگی های مایکوپلاسمایی در واکسنهای ویروسی، نه تنها به خاطر نقش بیماریزایی مایکوپلاسماها دارای اهمیت هستند، بلکه به مراقبت ناکافی تولید کننده در حین تولید واکسن و کنترل کیفی نیز مربوط است. هدف از این بررسی، استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز و کشت به منظور ردیابی مایکوپلاسما در واکسن فلج اطفال بود. طی یک سال (2009-2008 میلادی)، 47 سری از واکسنهای فلج اطفال خوراکی که توسط موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی در ایران تولید شده بودند، از نظر مایکوپلاسما با استفاده از روش های کشت و واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد ارزیابی قرار گرفتند. در روش کشت از محیط های PPLO آگار و PPLO براث استفاده شد و در روش واکنش زنجیره ای پلیمراز از یک جفت پرایمر یونیورسال که از ناحیه 16S rRNA جنس مایکوپلاسما انتخاب شده بود، استفاده گردید. در روش کشت در لوله های حاوی محیط PPLO براث هیچ تغییری از نظر رنگ و pH رخ نداد و در پلیتهای حاوی محیط PPLO آگار نیز هیچ پرگنه ای رشد ننمود. همچنین در روش واکنش زنجیره ای پلیمراز، پس از انجام الکتروفورز هیچ باندی که نشان از وجود DNA مایکوپلاسما باشد، شناسایی نشد. براساس نتایج این مطالعه مشخص گردیدکه روش رایج کشت برای مایکوپلاسما در مورد واکسن های فلج اطفال خوراکی قابل اعتماد است و همچنین واکنش زنجیره ای پلیمراز می تواند مکمل مناسبی برای روش کشت باشد.