کاوشی جامعه شناختی در وضعیت خرافه گرایی دانشجویان

خرافه گرایی تعلق و پایبندی به وهمیاتی است که توجیه اصیل عقلانی، دینی و یا علمی ندارد. ضرورت خرافه پژوهی جامعه شناختی نه فقط از ناحیه متعارض بودنش با فرایند توسعه است، بلکه به جهت آثار منفی متعددی که از آن ناشی می شود. هدف این مقاله است «بررسی جامعه شناختی وضعیت خرافه گرایی دانشجویان دانشگاه های مازندران و صنعتی نوشیروانی بابل» است. در این بررسی پیمایشی، از بین 14548 دانشجوی این دانشگاه ها و بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی طبق های متناسب، 375 دانشجو به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه محقق ساخته و تحلیل آنها با به کارگیری برنامه آماری SPSS، یافته های با اهمیتی را نشان می دهد: بالا بودن میزان پایایی مقیاس ساخته شده خرافه گرایی (α >0/ (80، خرافه گرا بودن کمتر از یک چهارم دانشجویان (حدود 23 درصد)، وجود تفاوت معنی دار در میزان گرایش به خرافات دانشجویان بر حسب جنس و دوره تحصیلی و فقدان این نوع تفاوت بر حسب وابستگی رشته ای و دانشگاهی، توضیح حدود 18 درصد میزان تغییرات متغیر وابسته (خرافه گرایی دانشجویان) به وسیله سه متغیر میزان دینداری، جنس و میزان تحصیلات و مه متر بودن متغیر میزان دینداری از جهت اثربخشی بر میزان خرافه گرایی این دانشجویان در مقایسه با دو متغیر دیگر از جمله یافته های مهم این مطالعه است.