شناسایی قدرت در گفتار با معرفی نشانه های جدید قدرت

قدرت به عنوان یک مقوله اجتماعی مطرح می شود و به توانایی اطلاق می شود که صاحب آن می تواند برای نیل به هدف مورد نظر طرف مقابل را مجاب به اطاعت کند. این برتری به واسطه عوامل گوناگون مانند نقش اجتماعی، جنسیت و حتی سبک خاصی از گفتار ایجاد می شود. هدف از این مقاله ارائه تعریفی قابل قبول از قدرت و نقش آن در قالب سبکهایی از قدرت موجود در گفتار است. بنابراین با شناسایی نشانه های زبانی می توانیم قدرت در گفتار را دقیقتر اندازه بگیریم. در واقع، قدرت درگفتار به معنای اجتناب از متغیرهای زبانی عدم قطعیت (پر کننده، مکث...) و استفاده از برخی نشانه های زبانی مانند(داشتن لهجه استاندارد،...) است. نشانه هایی مانند کشش، سوال ضمیمه ای (شنونده محور، گوینده محور) و استفاده از واژه انگلیسی برای اولین بار در این تحقیق بررسی می شوند. در واقع می خواهیم بدانیم آیا می توان این نشانه ها را جزو متغیرهای زبانی عدم قطعیت لحاظ کرد. جامعه آماری در این تحقیق سی مدیر مذکر بین سی تا چهل سال هستند. نتیجه تحقیق نشان داد که کشش و انواع آن را می توان جزو نشانه های زبانی عدم قطعیت بیان کرد که بیانگر سبک ضعیف گفتار هستند. سؤال ضمیمه ای (گوینده محور مانند مگه نه؟) نشاندهنده عدم قطعیت یا سبک ضعیف گفتار است اما این نشانه در گفتار جامعه آماری ما یافت نشد. اما سوال ضمیمه ای (شنونده محور مانند درسته) بیانگر قطعیت یا سبک گفتاری قوی است و این نوع سؤال ضمیمه ای در گفتار مدیران یافت شد. واژگان انگلیسی در این مصاحبه ها ثبت شد اما این نشانه را نمی توان جزو نشانه هایی دانست که بیانگر عدم قطعیت یا سبک ضعیف گفتار هستند. بنا به نظر نگارندگان واژگان انگلیسی ضبط شده می توانند جزو واژگان صنفی مدیران باشند.