بررسی آزمایشگاهی اثرهای تزریق آب به مخازن درآسیب دیدگی سازند و تغییر ساختار محیط متخلخل

در این پژوهش با نمونه گیری از آب سازند و آب تزریقی در یکی از میادین ایران و تهیه نمونه سنگ مخزن، سعی شد پارامترهای موثر در فرآیند تزریق همچون شدت جریان و لیتولوژی سنگ مخزن در مدل فیزیکی در آزمایشگاه، تحت شرایط مختلف مورد بررسی قرارگیرد. همچنین با فرآیند فیلتراسیون آب تزریقی و مقایسه با آب صاف نشده، اثرهای ذره های معلق و حرکت این ذره ها در محیط متخلخل به صورت دقیق تری مورد بررسی قرار گرفتند.
در سنگ های ماسه ای با سیمان شدگی ضعیف، افزایش شدت جریان باعث به هم خوردگی ساختار محیط متخلخل شده و در موردهایی با توجه به وجود شکاف های ریز، باعث ایجاد مسیرهای جریانی از داخل آنها می شود. در مشاهده های آزمایشگاهی مشخص شد که شکاف ایجاد شده در نمونه سنگ می تواند باعث کاهش فشار تزریق در مراحل ابتدایی تزریق شود. اما در مقابل، این شکاف می تواند به صورت کانالی باشد که باعث انتقال ذره-های معلق و یا جدا شدن ذره هااز بدنه سنگ شود و مکان های دیگر ممکن است باعث گرفتگی در حفره ها سنگ شود. این گرفتگی ها در صورت نزدیک شدن به چاه-های تولیدی باعث افت فشار و در نتیجه کاهش تولید خواهد شد. هر چند افزایش شدت جریان در نمونه های ماسه ای مورد نظر، افزایش محسوسی در فشار تزریق به دنبال نداشت، اما نتیجه ها و مشاهده ها حکایت از آن دارد که در صورت حرکت ذره ها در محیط متخلخل با طولانی-تر شدن مسیر حرکت و گذشت زمان بیشتر، تجمع ذره ها در حفره ها می توانند باعث گرفتگی و در نتیجه کاهش نفوذ پذیری در محیط متخلخل شوند.