مطالعه آسیب پذیری لرزه ای یک گروه از پلهای بزرگراهی در ایران به کمک رسم منحنی های شکنندگی

منحنی های شکنندگی لرزه ای احتمال فراگذشت پاسخ سازه از مقدار حالت حدی تعیین شده برای آن، به ازای مقادیر مختلف یک معیار شدت زلزله را بیان می نماید. منحنی های شکنندگی لرزه ای به صورت تجربی و تحلیلی ارائه می شوند. روش تجربی بر پایه اطلاعات حاصل از گزارش خرابی پلها در زلزله های گذشته استوار می باشد، اما در روش تحلیلی پاسخهای لرزه ای حاصل از تحلیل پلها به کار برده می شود. چون اطلاعات خسارت در اغلب پلهای بزرگراهی موجود در کشور کافی نیست، در این مطالعه از روش تحلیلی برای ایجاد منحنی های شکنندگی این قبیل پلها استفاده می گردد. به این منظور، مجموعه ای از زمین-لرزه های منطبق با مشخصات ساختگاه، گسلهای منطقه، فاصله از گسل منشاء و سایر شاخص ها در تحلیل تاریخچه زمانی مد نظر قرار گرفت. منحنی های شکنندگی لرزه ای را می توان برای شاخص های خرابی گوناگون از جمله برای وضعیت پاسخ در تکیه گاه ها و ستونها ارائه کرد. بین این موارد، شکل پذیری انحنای ستون برای تعیین منحنی های شکنندگی در نظر گرفته شد. در این مطالعه منحنی های شکنندگی لرزه ای برای یک مدل پل سه دهانه با شاهتیرهای بتنی پیوسته ارائه می شود. برای تحلیل سه بعدی پل از نرم افزار OpenSees استفاده گردید. همچنین در طی محاسبات، 30 رکورد زلزله در تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی به کار گرفته شد. نتایج احتمال فراگذشت پاسخ از شاخص های تعریف شده را برای شدت زلزله های مختلف بیان می کند.