ورزش و ارتباط آن با خودکارآمدی بر اساس الگوی مراحل تغییر در کارمندان شهر یزد در سال 1387

علی رغم مزایای ورزش بسیاری از کارمندان کشورهای مختلف فعالیت فیزیکی کافی ندارند. با توجه به این که الگوی مراحل تغییر به عنوان یک مدل جامع شناخته شده در زمینه ورزش است و خودکارآمدی یکی از سازه های اصلی این الگو می باشد، بر آن شدیم وضعیت ورزش را در کارمندان بر اساس مدل مراحل تغییر مورد بررسی قرار داده و ارتباط آن را با سازه خودکارآمدی تعیین نماییم.
در این مطالعه مقطعی 220 نفر از کارمندان ادارات شهر یزد به روش نمونه گیری دو مرحله ای خوشه ایانتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای با روایی و پایایی قابل قبول، شامل دو بخش اطلاعات جمعیتی و سازه های مدل مراحل تغییر رفتار و خودکارآمدی، استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS انجام شد.
در نمونه پژوهش 152 مرد و 68 زن با میانگین سنی 68/8 ± 34 سال شرکت کردند. از 220 فرد مورد مطالعه 44 نفر در مرحله قبل از تفکر، 88 نفر در مرحله تفکر، 30 نفردر مرحله آمادگی، 16 نفر در مرحله عمل و 42 نفر در مرحله نگهداری قرار داشتند. از نظر آماری تفاوت معنی داری بین خودکارآمدی با مراحل تغییر رفتار (0001/0>P)، بین خودکارآمدی و جنس (01/0=P) و هم چنین بین خودکارآمدی با سطح تحصیلات (005/0=P) مشاهده گردید.
بر اساس یافته های این پژوهش، خودکارآمدی نقش مهمی در انجام ورزش دارد و لزوما باید حمایت همه جانبه ای از طریق نهادهای مرتبط مانند سازمان تربیت بدنی و دانشگاه ها در زمینه ارتقای سطح خودکارآمدی صورت گیرد.