عمل گرایی پوتین و تغییر در رویکردهای سیاست خارجی روسیه

روسیه در دوره پساشوروی بیش از هر زمان دیگری در تاریخ خود تحت تاثیر تحولات فزاینده منطقه ای و بین المللی قرار گرفت. این تحولات با مجموعه ای از تهدیدها و فرصت های جدید، این کشور را در عرصه خارجی با ضرورت بازتعریف جایگاه، نقش و اهداف آن روبه رو ساخت. عدم واقع بینی نسبت به تحولات حوزه بیرونی در دوره یلتسین شرایط ضعف ادراک از روندهای محیطی، عدم توان سناریوپردازی، تصمیم گیری های نابسامان و منفعلانه را فراهم کرد و سیاست خارجی روسیه با بحران های مفهومی و نهادی مواجه شد. این وضعیت با به قدرت رسیدن پوتین به گونه ای مشهود تغییر کرد. تحولی در سیاست خارجی روسیه از آرمان گرایی به واقع گرایی، از بی ثباتی به ثبات نسبی و از رهیافت های غیرعقلایی به نسبتا عقلایی صورت گرفت. از منظر نوشتار حاضر در میان عوامل متعدد، اتخاذ رویکرد عمل گرایانه از سوی پوتین بیشترین سهم را در بروز این تحول مثبت به عهده داشته است.